Πως εξαφανίστηκε η αρχαία Σπάρτη;

   Μια απίστευτη βαρβαρότητα. Πως εξαφανίστηκε η αρχαία Σπάρτη. Θησαυροί της αρχαίας ελληνικής τέχνης καταστραφήκαν και λεηλατηθήκαν, όπως είναι γνωστό, από ρωμαίους φράγκους σταυροφόρους, από τον ενετό στρατηγό Μοροζινι και από τον Άγγλο (Σκωτο για την ακρίβεια) Έλγιν.

Εξίσου μεγάλη καταστροφή επήλθε από περιηγητές και απεσταλμένους μουσείων, πανεπιστημίων και βασιλιάδων της Ευρώπης, που ηλθαν στην Ελλάδα στους χρόνους της τουρκοκρατίας, για να αποθησαυρίσουν νομίσματα, χειρόγραφα, επιγραφές και έργα τέχνης.

Όλους αυτούς υπέρβαλε σε απληστία και σε καταστροφές που προκάλεσε στους προγονικούς θησαυρούς της Ελλάδας ο αββας Michel Fourmont (1690/1746), απεσταλμένος του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου IE'. Ο αββάς Fourmont ξεπερνάει και τον Έλγιν όσο αφορά στο βάναυσο τρόπο της καταστροφής των μνημείων, που κυριολεκτικά αφάνισε, αλλά και στον απίστευτο αριθμό των αρχαιοτήτων που κατάστρεψε. Στην προσπάθειά του να φανεί αρεστός στο βασιλιά του και να εξασφαλίσει αποκλειστικά για εκείνον μονό το δικαίωμα της μελέτης και της ερευνάς επιγραφών και μνημείων, μετά την καταγραφή τους επιδιδόταν με, παρανοϊκή στην κυριολεξία, μανία στην καταστροφή τους επιχαίροντας μάλιστα γι' αυτήν. Ο Fourmont αναζήτησε επιγραφές στην Αθηνά, στη Σαλαμίνα, στα Μέγαρα και στην Πελοπόννησο, οπού διείσδυσε ακόμη και στα αγριότερα μέρη της Μάνης.

Ο ίδιος ομολογεί σε χειρόγραφο του, που σώζεται μαζί με το ημερολόγιο του, ότι συγκέντρωσε πάνω από 1.500 επιγραφές στην περιήγηση του το 1729 στην Ελλάδα. Σε επιστολή του προς τον κόμη Maurepas, o Fourmont καυχιέται ότι κατέστρεψε(!) τις επιγραφές, για να μην αντιγραφούν από μελλοντικό περιηγητή!!! (...)(...) Όσα γραφεί ο fourmont για την καταστροφή που έκανε στη Σπαρτή εξηγούν και τη σπανιότητα των αρχαιοτήτων σήμερα στη φημισμένη πόλη.

Σημειώνει λοιπόν ο αββας τα εξής απίστευτα: "επί 30 μέρες και πλέον 30, 40 και 60 εργάτες εκθεμελιώνουν, καταστρέφουν, εξαφανίζουν την πόλη της Σπάρτης. Μου υπολείπονται 4 μονό πύργοι να καταστρέψω... Προς το παρόν ασχολούμαι με την καταστροφή των τελευταίων αρχαιοτήτων της Σπάρτης. Καταλαβαίνετε (αποτείνεται στο Maurepas) τι χαρά δοκιμάζω(!). Αλλά να η Μαντινεία, η Στυμφαλία, η Τεγέα και ιδιαίτερα η Νεμέα και η Ολυμπία αξίζουν την εκ βάθους εκθεμελίωση. (!!!!!!!!!)Έκανα πολλές πορείες αναζητώντας αρχαίες πόλεις αυτής της χωράς και έχω καταστρέψει μερικές. Ανάμεσα τους την Τροιζηνα, την Ερμιόνη, την Τύρινθα (tyrins στο χειρόγραφο αντί tiryns), τη μισή ακρόπολη του Άργους, τη Φλιασιά, το φενέο... Εισέδυσα στη Μάνη.Εδώ και έξι εβδομάδες ασχολούμαι με την ολοκληρωτική καταστροφή της Σπάρτης! Γκρεμίζοντας τα τείχη, τους ναούς της, μην αφήνοντας πέτρα στην πέτρα θα κάνω και την τοποθεσία της άγνωστη στο μέλλον, για να την ξανακάνω εγώ γνωστή. Έτσι θα δοξάσω το ταξίδι μου. Δεν είναι αυτό κάτι;"

.Και πιο κάτω: "η Σπάρτη είναι η πέμπτη πόλη που κάτεσκαψα. Ασχολούμαι τώρα με την καταστροφή των βαθύτερων θεμελίων του ναού του Αμυκλαίου Απόλλωνα. Θα κατέστρεφα και άλλους αρχαίους τόπους το ίδιο εύκολα, αν με άφηναν. Τον πύργο τον γκρέμισα ολοκληρωτικά.".

Για την Τροιζήνα αναφέρει: "γκρέμισα ότι απέμεινε από τα οχυρά και τους ναούς της.". Και με απίστευτη αφέλεια ομολογεί: "από τους περιηγητές που προηγήθηκαν δεν θυμάμαι να τόλμησε κανείς να κατεδαφίσει πύργους και άλλα μεγάλα κτίρια!"

παρανοϊκός; ημιμαθής; φανατικός εχθρός του αρχαίου πνεύματος εξαιτίας και της ιδιότητας του ως κληρικού; δεν ξέρει κανείς την ακριβή απάντηση. Ίσως λίγο από όλα.Το βέβαιο ωστόσο είναι πως η καταστροφή που προκάλεσε είναι κολοσσιαία και σ' αυτήν οφείλεται η εξαφάνιση της αρχαίας Σπάρτης, της Τροιζήνας και της Ερμιόνης. Σύμφωνα με τα στοιχεία, που ο ίδιος δίνει, μόνο στη Σπάρτη πλήρωσε 1.200 ημερομίσθια για το γκρέμισμα των μνημείων και των κτιρίων που σώζονταν ακόμη. Ανατριχιάζει κανείς με τη σκέψη ότι θα μπορούσε ο Fourmont να μεταφέρει το βαρβαρικό μένος στην Ολυμπία, που την επίσκεψη της μάλιστα είχε προγραμματίσει.

Αλλά ανακλήθηκε, ευτυχώς, στη Γαλλία λίγο αργότερα. (...)

Πηγή: περιοδικό : "Αρχαιολογία"

Η Αυστραλία λέει ΟΧΙ στο Ισλάμ και είναι η δεύτερη φορά που το κάνει!

Οι μουσουλμάνοι που θέλουν να ζήσουν σύμφωνα με τον Ισλαμικό νόμο Sharia, ενημερώθηκαν ότι πρέπει να φύγουν από την Αυστραλία, καθώς η Κυβέρνηση έχει στοχοποιήσει όλους τους εξτρεμιστές στην προσπάθεια της να αντιμετωπίσει τις εν δυνάμει τρομοκρατικές επιθέσεις.

Επί πλέον, η Gillard εκνεύρισε μερικούς μουσουλμάνους με την δήλωση της ότι υποστηρίζει πλήρως τις ενέργειες των μυστικών υπηρεσιών στην παρακολούθηση των τζαμιών σε όλη την επικράτεια.

Ανακοίνωση της πρωθυπουργού της Αυστραλίας Julia Gillard - Australia σε ελεύθερη μετάφραση:

"ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΟΧΙ ΟΙ ΑΥΣΤΡΑΛΟΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΝ... Είτε σας αρέσει είτε όχι. Έχω κουραστεί από την ανησυχία αυτού του έθνους μήπως ενοχλούμε μερικούς ανθρώπους ή την κουλτούρα τους. Από την εποχή των επιθέσεων στο Bali, έχουμε παρατηρήσει μια αύξηση του πατριωτισμού στην πλειονότητα των Αυστραλών.

Η κουλτούρα μας έχει εξελιχθεί για περισσότερο από δύο αιώνες με αγώνες, προσπάθειες και επιτυχίες από εκατομμύρια ανδρών και γυναικών που κατέκτησαν την ελευθερία.

Μιλάμε κυρίως ΑΓΓΛΙΚΑ, όχι Ισπανικά, Λιβανέζικα, Αραβικά, Κινέζικα, Γιαπωνέζικα, Ρωσικά ή οποιαδήποτε άλλη γλώσσα. Οπότε, αν επιθυμείτε να γίνετε μέρος της κοινωνίας μας, να μάθετε την γλώσσα μας.

Οι περισσότεροι Αυστραλοί πιστεύουν στο Θεό. Αυτό δεν είναι κάποια Χριστιανική, δεξιά πολιτική προπαγάνδα, αλλά ένα γεγονός, επειδή Χριστιανοί άνδρες και γυναίκες βασισμένοι στα Χριστιανικά ιδεώδη, ίδρυσαν αυτό το έθνος, και αυτό είναι πλήρως εξακριβωμένο. Εάν ο Θεός μας σας ενοχλεί, τότε σας προτείνω να σκεφτείτε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη σαν την νέα σας πατρίδα, γιατί ο Θεός είναι μέρος της κουλτούρας μας.

Θα αποδεχτούμε τις πεποιθήσεις σας, και δεν θα τις αμφισβητήσουμε. Αυτό που επιθυμούμε εκ μέρους σας είναι να αποδεχτείτε τις δικές μας πεποιθήσεις και να ζήσετε σε αρμονία και ειρήνη μαζί μας.

Αυτή είναι η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ και Ο ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ και θα σας επιτρέψουμε κάθε ευκαιρία να τα απολαύσετε όλα. Αλλά, αφού τελειώσετε με τις διαμαρτυρίες σας και τις γκρίνιες σας για την Σημαία μας, τα Χριστιανικά μας πιστεύω ή τον τρόπο ζωής μας, σας συνιστώ ολόθερμα να εκμεταλλευτείτε μια άλλη μεγάλη Αυστραλιανή ελευθερία:

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ.

'Αν δεν είστε ευτυχείς εδώ τότε ΦΥΓΕΤΕ. Δεν σας υποχρεώσαμε να έλθετε. Εσείς ΕΠΙΛΕΞΑΤΕ να έλθετε εδώ. Επομένως ΑΠΟΔΕΧΤΕΙΤΕ την χώρα που ΕΣΕΙΣ επιλέξατε."

Οι περισσότεροι Μουσουλμάνοι δεν είναι ευτυχισμένοι...

Δεν είναι ευτυχισμένοι στην Γάζα

Δεν είναι ευτυχισμένοι στην Αίγυπτο

Δεν είναι ευτυχισμένοι στην Λιβύη

Δεν είναι ευτυχισμένοι στο Μαρόκο

Δεν είναι ευτυχισμένοι στο Ιράν

Δεν είναι ευτυχισμένοι στο Ιράκ

Δεν είναι ευτυχισμένοι στην Υεμένη

Δεν είναι ευτυχισμένοι στο Αφγανιστάν

Δεν είναι ευτυχισμένοι στο Πακιστάν

Δεν είναι ευτυχισμένοι στην Συρία

Δεν είναι ευτυχισμένοι στον Λίβανο

Που είναι λοιπόν ευτυχισμένοι;

Είναι ευτυχισμένοι στην Αυστραλία

Είναι ευτυχισμένοι στην Αγγλία

Είναι ευτυχισμένοι στον Καναδά

Είναι ευτυχισμένοι στις ΗΠΑ

Είναι ευτυχισμένοι στην Γαλλία

Είναι ευτυχισμένοι στην Γερμανία

Είναι ευτυχισμένοι στην Σουηδία

Είναι ευτυχισμένοι στην Νορβηγία

Είναι ευτυχισμένοι στην Δανία

Είναι ευτυχισμένοι σε κάθε χώρα που δεν είναι μουσουλμανική

Και ποιόν κατηγορούν;

Όχι το Ισλάμ!

Όχι τους ηγέτες τους!

Όχι τους εαυτούς τους!

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΖΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ

Και θέλουν να τις αλλάξουν, ώστε να μοιάζουν με τις χώρες στις οποίες ήταν δυστυχείς….www.apocalypsejohn.

Ξέρεις να αναγνωρίζεις τους εγωιστές ανθρώπους;

             
Τι είναι οι εγωιστές; Κάποτε μου είπε κάποιος ότι εγωιστής είναι αυτός που νομίζει ότι τα πάντα κινούνται γύρω από τον εαυτό του…

Απόσπασμα από το σύγγραμμα του ψυχοθεραπευτή, Χόρχε Μπουκάι, από τον Εγωισμό στην Αυτοεκτίμηση

                                                                    Λάθος. Αυτός είναι ο εγωκεντρικός. Ο εγωιστής είναι εγωκεντρικός. Ο εγωκεντρικός είναι εγωιστής; Αυτό προς το παρόν δεν το ξέρω. Και αυτός που μπορεί να σκέφτεται το σύμπαν μόνο σε σχέση με τον ίδιο, για να είμαστε ακριβείς δεν είναι εγωιστής αλλά σοψονιστής (θεωρία σύμφωνα με την οποία ο κόσμος δεν υπάρχει στην πραγματικότητα παρά μόνο στη συνείδηση του υποκειμένου). Και αυτός που δεν ξέρει να μοιράζεται είναι τσιγκούνης. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος πως όλοι αυτοί είναι εγωιστές.

Οι τσιγκούνηδες, οι φιλάργυροι, οι αναίσθητοι, οι αντικοινωνικοί είναι εγωπαθείς. Ίσως ο ορισμός του εγωιστή να είναι εκείνο που αποκαλώ το αντίθετο του αλτρουισμού. Από ετυμολογική άποψη, εγωισμός σημαίνει αγάπη για το εγώ κάτι που κάνει ένα συγκεκριμένο πρόσωπο να προτιμά τον εαυτό του από άλλους. Αυτό προϋποθέτει αγάπη, ενίοτε πολύ μεγάλη κάποιου προς τον ίδιο αλλά γιατί αυτό πρέπει να είναι κακό; Γιατί άραγε να είναι κακό να αγαπώ πάρα πολύ τον εαυτό μου;

Ορισμένοι πιστεύουν πως αν κάποιος αγαπάει πολύ τον εαυτό του δεν αγαπάει τους άλλους. Πρέπει να πω ότι αυτή η άποψη αν και είναι αρκετά διαδεδομένη δεν παύει να είναι αστεία. Ο λόγος είναι ότι ξεκινά από την υπόθεση πως η ικανότητα να αγαπάει κανείς είναι περιορισμένη σαν να υπήρχε ένας μέσος όρος αγάπης. Δεν υπάρχει αγάπη για τον άλλον που δεν ξεκινάει από την αγάπη για τον εαυτό μας. Όποιος λέει ότι αγαπάει πολύ τους άλλους αλλά όχι τον εαυτό του λέει ψέματα σε ένα από τα δυο: Ή στο ότι ααγαπά πολύ τον υπόλοιπο κόσμο ή στο ότι δεν αγαπά πολύ τον ίδιο.

Εκπλήσσομαι όταν βλέπω πω ο κόσμος θυμώνει με αυτό το θέμα. Όλοι ξέρουν πως είναι σωστό αυτό που λέω αλλά έρχεται σε τόση μεγάλη αντίθεση με αυτά που μάθαμε που μας φαίνεται απαράδεκτο. Αλλά θα πρέπει να δεχτούμε και το ότι υπάρχουν τουλάχιστον δυο είδη εγωισμού: Ένας υγιής εγωισμός που μπορούν να έχουν οι υγιείς άνθρωποι και ένας παθολογικός εγωισμός που χαρακτηρίζει τους σκληρούς αυταρχικούς και μνησίκακους ανθρώπους.

Όταν έχω σχέση με τη γυναίκα μου πραγματικά ένα από τα άτομα που με ενδιαφέρουν περισσότερο στον κόσμο – θα έπρεπε να σιαθάνομαι την υποχρέωση να την αγαπάω πιο πολύ και από εμένα; Για σκέψου! Και πρώτα από όλα, γιατί είμαι μαζί της; Γιατί ζούμε μαζί; Ξέρω καλά τι αντιπροσωπεύει η σχέση μας για μένα αισθάνομαι πόση σημασία έχει να με αγαπάει και νιώθω την τεράστια ενέργεια που εκπηγάζει από την αγάπη μου γι΄αυτήν αλλά δεν είμαι μαζί της για όλα όσα δημιουργούν αυτά στην ίδια. Υποθέτω ότι αυτοί είναι οι δικοί της λόγοι για να είναι μαζί μου. Δεν της κάνω χάρη που είμαι μαζί της. Δεν αισθάνομαι αυτό που αισθάνεται εκείνη. Είμαι μαζί της για εμένα. Όπως και να ‘χει εύχομαι να συμβαίνει και σε εκείνη κάτι ανάλογο.                                                                                                                          http://www.boro.gr/

Τα Μυστικά Όπλα των Δελφών

                                              
Από τον χρυσούν αιώνα του Περικλέους, μέχρι τους Ρωμαίους, τους Γότθους, τους Σταυροφόρους, τους Οθωμανούς και τον Χίτλερ, επεκτατικοί πόλεμοι και τυραννικά καθεστώτα προκάλεσαν βάναυσες γενοκτονίες και ανεπανόρθωτες πολιτιστικές καταστροφές.Ο αφανισμός και η αρπαγή των αρχαιοελληνικών συγγραμμάτων, η ισοπέδωση των μνημείων και των ιερών, η καταστροφή ανεπανάληπτων έργων τέχνης και η πυρπόληση όλων σχεδόν των βιβλιοθηκών, αποτέλεσαν την μεγαλύτερη πολιτισμική τραγωδία της ανθρώπινης ιστορίας.
Η ελληνική διάνοια προσέφερε στην ανθρωπότητα τα μέγιστα, τις επιστήμες, τις τέχνες, την ποίηση, την ελευθερία της έκφρασης και την διαύγεια του πνεύματος, όλα προσανατολισμένα προς τον Δημιουργό θεό των πάντων, την Τριαδική υπόσταση του οποίου μόνον οι Έλληνες μπορούσαν να συλλάβουν πριν την Έλευση Του στην γη.

Τα επιτεύγματα του πνεύματος του κορυφαίου πολιτισμού που άνθισε στους αιώνες, λεηλατήθηκαν, κλάπηκαν και ποδοπατήθηκαν αναρίθμητες φορές μέσα στην μακραίωνη ιστορική διαδρομή του.
Οι λεηλασίες και οι βαρβαρότητες, ξεκίνησαν με την κατακτητική εκστρατεία των Περσών. Ο Ξέρξης κατά την εισβολή του στην Ελλάδα, κατέστρεψε όσα ιερά συνάντησε στο πέρασμα του. ενώ το 480 π.Χ., κατευθύνθηκε προς το μαντείο των Δελφών, με σκοπό να το συλήσει.
Οι κάτοικοι των Δελφών, βλέποντας τους Πέρσες να πλησιάζουν, ρώτησαν στο μαντείο τον Απόλλωνος, αν θα έπρεπε να κρύψουν ή να μεταφέρουν τα ιερά αντικείμενα του ναού.

Ο θεός δεν άφησε να τα μετακινήσουν τους είπε ότι ήταν ικανός να προστατεύσει ότι τον ανήκει.... Όταν οι βάρβαροι έφθασαν κοντά, βλέποντας από την θέση τους το ιερό, ο προφήτης που λεγόταν Ακήρατος βλέπει να μετακινούνται έμπροσθεν τον ναού όπλα ιερά που εξήλθαν από το άδυτον αυτά δεν επιτρεπόταν να τα αγγίζει κανείς.
Τρέχει να αναφέρει το σημείον εις τους κατοίκους που είχαν μείνει. Και οι βάρβαροι όμως, όταν έφθασαν τρέχοντας εις το ιερόν της Αθηνάς Προνοίας, είδαν σημεία μεγαλύτερα από το πρώτο.
Βέβαια είναι μεγάλο θαύμα να φανερωθούν από μόνα τους αυτόματα πολεμικά όπλα, έμπροσθεν τον ναού. Τα δεύτερα όμως (σημεία) που ακολούθησαν, αξίζει να τα θαυμάσεις περισσότερο απ' όλα τα φαινόμενα.
Όταν οι βάρβαροι έφθασαν βιαστικοί εις τον ναόν της Αθηνάς Προνοίας, πέφτουν επάνω τους κεραυνοί από τον ουρανό, δυο κορυφές από τον Παρνασσό κόβονται και κατρακυλούν επάνω τους με πολύ πάταγο και καταπλακώνουν πολλούς απ' αυτούς.... Όσοι εσώθησαν κατευθύνθησαν εις την Βοιωτίαν.
Αυτοί οι βάρβαροι που επέστρεψαν, όπως μου είπαν, εκτός απ' αυτά είδαν και άλλα θεία σημεία.
Δυο οπλίτες με ανάστημα μεγαλύτερο από άνθρωπο τους ακολουθούσαν σκοτώνοντας και διώκοντας τους. Οι κάτοικοι λένε ότι αυτοί οι δυο είναι οι ντόπιοι ήρωες Φύλακος και Αυτόνοος.
(Ηρόδοτος, Ιστορίαι, 8,36)

Ανάλογη τύχη με τους Πέρσες είχαν και οι Γαλάτες οι οποίοι επίσης προσπάθησαν να συλήσουν το μαντείο των Δελφών, το 279 π.Χ.

Μόλις λοιπόν συνεπλάκησαν, αμέσως κεραυνοί κατευθύνονταν εναντίων των Γαλατών και πέτρες που αποκόπηκαν από τον Παρνασσό, και άνδρες οπλισμένοι πρόξενοι, τρόμου ορθώθηκαν εναντίον των βαρβάρων.
Απ' αυτούς λέγεται ότι άλλοι μεν ήλθαν από τους Υπερβόρειους. Ο Υπέροχος και ο Αμάδοκος και τρίτος, ο Πυρρός του Αχιλλέως.
(Παυσανίας, Αττικά, 4,4)

Μετά τις επιδρομές των Περσών και των Γαλατών, ακολουθούν τέσσερις αιώνες άγριας λεηλασίας, από τους Ρωμαίους. Ο λαός της κατασφάχτηκε και όσα έργα τέχνης διασώθηκαν μεταφέρθηκαν στην Ρώμη.

Πηγή: http://metafysiki-pylh.blogspot.com/2014/02/blog-post_9498.html#ixzz37T2Hv9BW                                                                                   

Η μαγεία του Αχέροντα - Στην πύλη του κάτω κόσμου!

Ο Αχέρων είναι ποταμός της περιφέρειας Ηπείρου και διασχίζει τους Νομούς Πρεβέζης, Θεσπρωτίας και Ιωαννίνων.

Το όνομα του προέρχεται από τη λέξη «άχος» που σημαίνει θλίψη και αναφέρεται στη θλίψη του θανάτου. Ο ποταμός συνδέεται με τη μυθολογία, την ιστορία, τη θρησκεία και τη λαογραφία.

Σύμφωνα με τη μυθολογία η πεδιάδα του Αχέροντα ήταν ο τόπος όπου κατοικούσαν οι ψυχές των νεκρών. Ο ποταμός ήταν ο δρόμος μέσω του οποίου ο Χάροντας οδηγούσε τις ψυχές στη Λίμνη Αχερουσία, στα έγκατα της οποίας βρισκόταν το βασίλειο του Άδη.

Στο βορειοανατολική όχθη της Αχερουσίας λίμνης ιδρύθηκε ο σπουδαιότερος χώρος λατρείας των θεών του Κάτω Κόσμου και επικοινωνίας με τις ψυχές των νεκρών, το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.

Οι επισκέπτες θέλοντας να επικοινωνήσουν με τους αγαπημένους τους που έφυγαν από τη ζωή υποβάλλονταν σε πολυήμερη προετοιμασία που περιελάμβανε πλήρη απομόνωση και ειδική διατροφή. Έπειτα οδηγούνταν στις υπόγειες αίθουσες του Νεκρομαντείου, όπου επικοινωνούσαν με τα πνεύματα των αγαπημένων τους που προφήτευαν το μέλλον.

Σύμφωνα με την αρχαία παράδοση λοιπόν, ο Αχέρων κατέληγε στην παγωμένη και έρημη Αχερουσία λίμνη, χωρίς ίχνος ζωής γύρω της. Τις Πύλες του Άδη φρουρούσε ο άγριος και άσπλαχνος σκύλος Κέρβερος που είχε τρία κεφάλια, χαίτη από φίδια και αγκαθωτή ουρά. Ο βαρκάρης-χάροντας παραλάμβανε τις ψυχές των νεκρών και τις μετέφερε με τη βάρκα του στον Κάτω Κόσμο.




Το αντίτιμο για το ταξίδι στον Άδη ήταν ένας οβολός, γι” αυτό και οι αρχαίοι Έλληνες ενταφίαζαν τους νεκρούς τους με το αντίστοιχο ποσό. Η ψυχή που δεν μπορούσε να πληρώσει ήταν καταδικασμένη να περιπλανιέται και να βασανίζεται αιώνια στις όχθες του ποταμού. Εκτός από τον Αχέροντα, στον Άδη οδηγούσαν ο Κωκυτός και ο Πυριφλεγέθοντας, οι οποίοι συμβόλιζαν τα μαρτύρια που περνούσε μια ψυχή όταν κατέβαινε στον Άλλο Κόσμο.




Οι μύθοι δε σταματούν όμως εδώ, στη μυθολογία επίσης αναφέρετε ότι κατά την τιτανομαχία οι Τιτάνες έπιναν νερό από τον Αχέροντα για να ξεδιψάσουν γεγονός που προκάλεσε την οργή του Δία ο οποίος μαύρισε και πίκρανε τα νερά του. Τα νερά του ποταμού παρέμεναν πικρά λόγω ενός «στοιχειού» που ζούσε στις πηγές του και δηλητηρίαζε τα νερά.

Ο Άγιος Δονάτος, πολιούχος της Μητρόπολης Παραμυθιάς Θεσπρωτίας, σκότωσε το στοιχειό και τα νερά του Αχέροντα έγιναν γλυκά, έτσι πήρε και το όνομά του το χωριό Γλυκή.

Το φαράγγι του Αχέροντα ταυτίζεται με τις Πύλες του Άδη ενώ επίσης αποτελεί ένα μέρος με τεράστια περιβαλλοντική σημασία συνθέτοντας ένα τοπίο μεγάλης οικολογικής και ιστορικής αξίας. Μυθολογία και φυσικό περιβάλλον μετατρέπουν τον Αχέροντα σε μια από τις πιο όμορφες γωνιές της πατρίδας μας που αξίζει να επισκεφθούμε                                                                                                                trivago.gr

Η πιο…cult ομάδα του κόσμου!

Σήμερα, με τη νίκη της στην έδρα της Γκρόιτερ Φιρτ, η Ζανκτ Πάουλι εξασφάλισε την άνοδό της στην Bundesliga, την πρώτη κατηγορία της Γερμανίας, κατά 99,9% (εκτός κι αν χάσει με διαφορά 16 γκολ στην τελευταία αγωνιστική – είπαμε, τα πάντα μπορεί να συμβούν στο ποδόσφαιρο, αλλά όχι κι έτσι!). Εντάξει, αυτή δεν ήταν και η είδηση της δεκαετίας – εξάλλου, η Ζανκτ Πάουλι είναι μια κλασική ομάδα-”ασανσέρ”, από αυτές που ανεβοκατεβαίνουν συνέχεια στις κατηγορίες. Όμως, η Ζανκτ Πάουλι δεν είναι απλώς μια μικρομεσαία ποδοσφαιρική ομάδα. Είναι μακράν η πιο cult ποδοσφαιρική ομάδα του κόσμου! Και γι’αυτό αξίζει πραγματικά να της κάνουμε ένα αφιέρωμα μέσα από αυτό το “τρελό” blog – αν όχι σε αυτήν την “τρελή” ομάδα, τότε σε ποια;

                                                            Η Ζανκτ Πάουλι ιδρύθηκε το 1899 στο Αμβούργο από μια παρέα ποδοσφαιρόφιλων, αλλά επισήμως απέκτησε υπόσταση το 1910. Προπολεμικά δεν πέτυχε κάτι αξιοσημείωτο, όμως μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αναδείχθηκε σε σημαντική δύναμη του γερμανικού ποδοσφαίρου, ειδικά στις αρχές της δεκαετίας του ’50, όπου όμως έπεσε πάνω στο πανίσχυρο Αμβούργο, κι έτσι δεν κατάφερε να κατακτήσει ποτέ την Ομπερλίγκα Νορντ, όπως ονομαζόταν το τοπικό πρωτάθλημα της βόρειας Γερμανίας, και φυσικά ούτε και το Πρωτάθλημα.

Η δημιουργία της ενιαίας Μπουντεσλίγκα, το 1963, βρήκε την Ζανκτ Πάουλι στην δεύτερη κατηγορία, καθώς την προηγούμενη χρονιά είχε τερματίσει μόλις 6η στην Ομπερλίγκα Νορντ, και μόνο οι πρώτες 3 ομάδες πέρασαν στην Μπουντεσλίγκα. Χρειάστηκαν 14 ολόκληρα χρόνια για να κερδίσει την πολυπόθητη άνοδο η Ζανκτ Πάουλι, το 1977. Υποβιβάστηκε την αμέσως επόμενη χρονιά, ενώ τη μεθεπόμενη χρονιά, το 1979, υποβιβάστηκε στην τρίτη κατηγορία, λόγω οικονομικών προβλημάτων. Η επιστροφή στην δεύτερη κατηγορία έγινε το 1984. Από τότε, η Ζανκτ Πάουλι βολοδέρνει μεταξύ 1ης και 3ης κατηγορίας, αποτελώντας χαρακτηριστικό παράδειγμα ομάδας-ασανσέρ.

Αν αυτή ήταν η ιστορία της Ζανκτ Πάουλι, θα ήταν μάλλον αδιάφορη και δεν θα είχε θέση στο blog μας. Αλλά από δω και πέρα αρχίζουν τα καλά…

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, η Ζανκτ Πάουλι μετατράπηκε σταδιακά σε έναν “καλτ” ποδοσφαιρικό σύλλογο, μια ομάδα που συσπείρωσε γύρω της άτομα περιθωριακά, ριζοσπαστικά, αμφιλεγόμενα ή, απλώς, ασυνήθιστα. Η Ζανκτ Πάουλι συνδέθηκε με την καταπολέμηση του ναζισμού και του ρατσισμού, την ανοχή στις διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις, την αναρχία, αλλά και με το κίνημα των punks. Ο ίδιος ο πρόεδρος της ομάδας, ο Κόρνι Λίτμαν, είναι δεδηλωμένος ομοφυλόφιλος. Εξάλλου, η Ζανκτ Πάουλι ήταν η πρώτη Μία άλλη κατηγορία οπαδών που προσείλκυσε η γερμανική ομάδα είναι οι γυναίκες – μάλιστα, φημολογείται ότι η Ζανκτ Πάουλι έχει περισσότερες γυναίκες οπαδούς από κάθε άλλη ομάδα στη Γερμανία!

Οι οπαδοί της Ζανκτ Πάουλι είναι πάνω απ’όλα πιστοί. Όταν η ομάδα τους έφτασε στα πρόθυρα της χρεωκοπίας το 2003, οι οπαδοί τύπωσαν σε μπλουζάκια το έμβλημα της ομάδας, και από κάτω τη λέξη Retter (σωτήρας). Μέσα σε 6 εβδομάδες, είχαν πουληθεί περισσότερες από 140.000 μπλούζες. Επίσης, οι ίδιοι οι οπαδοί οργάνωσαν ένα φιλικό παιχνίδι με την Μπάγερν Μονάχου, ώστε να επωφεληθούν από τα έσοδα. Τελικά, η ομάδα σώθηκε. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο ότι συνήθως το χωρητικότητας 20.000 θέσεων γήπεδό της, το Μίλερντορ, είναι ασφυκτικά γεμάτο, ενώ οι οπαδοί συχνά υπερηφανεύονταν ότι, αν και η ομάδα τους αγωνιζόταν στη δεύτερη κατηγορία, οι κάτοχοι εισιτηρίων διαρκείας της Ζανκτ Πάουλι ήταν περισσότεροι από τους αντίστοιχους κάποιων ομάδων της Μπουντσελίγκα.

Επίσης, είναι φιλάνθρωποι. Από το 2005, η Ζανκτ Πάουλι έχει ξεκινήσει την φιλανθρωπική εκστρατεία “Viva con Agua de Sankt Pauli”, που σαν σκοπό έχει τη βελτίωση της ποιότητας παροχής πόσιμου νερού σε χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα σε αυτόν τον τομέα, όπως η Κούβα, η Κένυα και το Μπενίν.


Το έμβλημα του αθηναϊκού συλλόγου φιλων της Ζανκτ Πάουλι

Οπαδοί της Ζανκτ Πάουλι υπάρχουν παντού. Μάλιστα, η γερμανική ομάδα συνεργάζεται με αρκετές ομάδες παρόμοιων φρονημάτων στην Ευρώπη, όπως η σκωτσέζικη Σέλτικ (που κάθε χρόνο συμμετέχει στο Φεστιβάλ Αμβούργου – Σέλτικ, που διοργανώνει η Ζανκτ Πάουλι), η Χάποελ Τελ-Αβίβ από το Ισραήλ, η ιταλική Τερνάνα, αλλά και η Ομόνοια Λευκωσίας. Επίσης, σύλλογοι φίλων της υπάρχουν σε πάρα πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Αξιοσημείωτο είναι και το έμβλημα των οπαδών της ομάδας: Αν και το επίσημο έμβλημα της Ζανκτ Πάουλι είναι μία εκκλησία, οι οπαδοί της χρησιμοποιούν το Totenkopf ή, όπως θα το λέγαμε στα ελληνικά, την νεκροκεφαλή, το σύμβολο των πειρατών. Από εκεί πήρε η Ζανκτ Πάουλι το παρατσούκλι της, “Οι Πειρατές της Λίγκας”.


(αξίζει να σημειωθεί ότι, λόγω του ότι στην περιοχή που βρίσκεται η έδρα της Ζανκτ Πάουλι υπάρχουν πολλοί οίκοι ανοχής, κυκλοφορεί και ένα ακόμα παρατσούκλι: “Das Freudenhaus der Liga”, το οποίο κυριολεκτικά σημαίνει “Το Σπίτι της Χαράς της Λίγκας”, αλλά ουσιαστικά σημαίνει… “Το Μπορντέλο της Λίγκας”! Οι οπαδοί της Ζανκτ Πάουλι, πάντως, δεν ενστερνίζονται κανένα από τα δύο προσωνύμια.)

Φανταστείτε την ατμόσφαιρα στο Μίλερντορ. Ένα γήπεδο που βρίσκεται στην κακόφημη περιοχή του Αμβούργου, όπου υπάρχουν οι αποβάθρες και οι οίκοι ανοχής. Ένα γήπεδο στο οποίο οι ομάδες εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο με μουσική υπόκρουση ΑC/DC, ενώ κάθε φορά που σκοράρουν οι γηπεδούχοι, ολόκληρο το γήπεδο πάλλεται από το εκκωφαντικό Song 2 των Blur. Δύσκολη έδρα, έτσι;



Ναι, δύσκολη έδρα. Και αυτό φάνηκε ιδιαίτερα το 2006, όταν η Ζανκτ Πάουλι έκανε την έκπληξη και έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Γερμανικού Κυπέλλου, αποκλείοντας στην πορεία ομάδες όπως η Μπόχουμ, η Χέρτα Βερολίνου και η Βέρντερ Βρέμης, πριν πέσει πάνω στην πανίσχυρη Μπάγερν Μονάχου και αποκλειστεί ένα βήμα πριν τον τελικό.

Ένα από τα πιο “τρελά” πράγματα που έχει κάνει η Ζανκτ Πάουλι, ήταν η διεξαγωγή στην έδρα της του FIFI Cup το 2006. Πρόκειται για μία διοργάνωση που διεξάγεται κάθε 4 χρόνια, στην οποία συμμετέχουν χώρες (ή “χώρες”) οι οποίες δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένες από την FIFA και άρα δεν μπορούν να συμμετάσχουν στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Είναι, κατά κάποιον τρόπο, το Παγκόσμιο Κύπελλο των Περιθωριακών.

Στη διοργάνωση του 2006, η Ζανκτ Πάουλι αγωνίστηκε ως “Δημοκρατία του Ζανκτ Πάουλι”, κόντρα στην Ζανζιβάρη, το Γιβραλτάρ, την Τουρκοκρατούμενη Κύπρο, τη Γροιλανδία και το Θιβέτ. Τη διοργάνωση κατέκτησαν οι Τουρκοκύπριοι στα πέναλτι, κόντρα στην Ζανζιβάρη. Η “Δημοκρατία του Ζανκτ Πάουλι” αναδείχθηκε 4η.

Από του χρόνου, αυτή η ιδιόρρυθμη, όσο και μοναδική, ομάδα θα αγωνίζεται στην Μπουντεσλίγκα. Μπράβο της, και ας ελπίσουμε επιτέλους να στεριώσει εκεί αυτή τη φορά.

(αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τον αθηναϊκό σύλλογο φίλων της Ζανκτ Πάουλι, δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε το site τους: http://www.fcstpauli.gr/ )                                                         Πηγή: http://insanesoccer.wordpress.com/