'Ελληνες στρατιὼτες στην Κορἑα

Τον Νοέμβριο του 1950 η καθημαγμένη μετεμφυλιακή Ελλάδα αποφασίζει να μπει σε μια νέα πολεμική περιπέτεια και να στείλει στρατιωτικές δυνάμεις στην Κορέα, εναντίον των κομμουνιστών.                                                                                                                                                                                 Στις 27 Ιουνίου 1950 ξεσπά ο πόλεμος της Κορέας και η ανθρωπότητα νιώθει να πυκνώνουν επικίνδυνα τα σύννεφα μιας νέας παγκόσμιας πολεμικής σύρραξης. Η διεθνής ένταση έχει άμεσες συνέπειες και στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας, μια και ο συμμαχικός παράγοντας δείχνει να εγκαταλείπει τη στάση υποστήριξης της κεντρώας κυβέρνησης Πλαστήρα (που προωθούσε μέτρα για την άρση των συνεπειών του εμφυλίου) και να προσανατολίζεται σε δεξιότερους προσανατολισμούς.                                                                                                                                                                    Η αφορμή θα δοθεί τον Δεκαπενταύγουστο, όταν κάποιες δηλώσεις του Πλαστήρα για επίδειξη επιείκειας απέναντι στους ηττημένους του εμφυλίου θα προκαλέσει κυβερνητική κρίση και πτώση της κυβέρνησης.                                                                                                                                                                      

Ακολουθεί ο σχηματισμός κυβέρνησης υπό τον Σοφοκλή Βενιζέλο, επί του οποίου κλιμακώνεται η εμπλοκή της χώρας στον Πόλεμο της Κορέας, με την εκεί αποστολή εκστρατευτικού σώματος. Σημειώνεται ότι η αποστολή εκείνη γινόταν με τη διεθνή κάλυψη του 0ΗΕ, ο οποίος -ελεγχόμενος απόλυτα από τις ΗΠΑ- είχε οργανώσει διεθνή στρατιωτική παρέμβαση στη μακρινή ασιατική χώρα για να υποστηρίξει τις εκεί αντικομμουνιστικές δυνάμεις.                                                                                                                                   Το Ελληνικό εκστρατευτικό σώμα απαρτίστηκε από εθελοντές (πολλοί... απλώς ενημερώθηκαν ότι ήταν εθελοντές) και ξεκίνησε από τον Πειραιά, με αμερικανικό οπλιταγωγό πλοίο, στα μέσα Νοεμβρίου. Έφθασε στην Κορέα 24 μέρες αργότερα (μέσω Σουέζ - Κεϊλάνης - Σιγκαπούρης - Σινικής θάλασσας) και εντάχθηκε αμέσως στις διαταγές της αμερικανικής στρατιωτικής αποστολής.
Κατά την τριετία που ακολούθησε (μέχρι την ανακωχή του 1954) το Ελληνικό εκστρατευτικό σώμα έδωσε πολλές μάχες με βορειοκορεατικές και κινεζικές δυνάμεις και αναφέρεται ότι σημείωσε αρκετές επιτυχίες.                                                                                                                                     Την ίδια ώρα, στην Ελλάδα αναπτύχθηκε ένα πλατύ μέτωπο εναντίον αυτής της εμπλοκής, σε έναν πόλεμο τόσο μακρινό, τόσο ξένο και τόσο φονικό. Η συμμετοχή της Ελλάδας δεν επέδρασε βέβαια στην τελική συναινετική έκβαση του Κορεατικού πολέμου, ενώ είχε τραγικές συνέπειες για την ελληνική πλευρά.                                                                                                        

                                                                                                                        Πιο συγκεκριμένα, στον πόλεμο εκείνο σκοτώθηκαν 14 Έλληνες αξιωματικοί (όλοι ανθυπολοχαγοί, υπολοχαγοί και λοχαγοί και κανένας υψηλόβαθμος) και 168 υπαξιωματικοί και στρατιώτες. Ακόμα, περίπου 600  Έλληνες στρατιώτες τραυματίστηκαν βαριά και αρκετοί από αυτούς έμειναν ανάπηροι.                                                                                                          Στα χρόνια που ακολούθησαν δεν επιχειρήθηκε ξανά η αποστολή ελληνικού στρατού σε πολεμικές επιχειρήσεις της δυτικής συμμαχίας. Και αυτό που έμεινε στη συλλογική μνήμη είναι το... σουρεαλιστικό εμβατήριο που τραγουδούσαν υποχρεωτικά, επί δεκαετίες, οι νεοσύλλεκτοι:
                                                                                                                        <<0 Στρατός μας που πήγε στην Κορέα
 / πολεμώντας για κάτι ιδανικά / κι είχε
πνίξει τους κίτρινους στο αίμα /                                                                         δείχνοντας τους τι θα πει ελευθεριά!>>                                                                                      
                                                           http://to-emblima.blogspot.com