Translate

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

Ελληνική προεδρία, εν μέσω... θυελλὼν

Η Ελληνική προεδρία στο συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης το πρώτο εξάμηνο του 2014: Η συγκυρία, οι προτεραιότητες και τα κρίσιμα θέματα. Ας δούμε πίσω, την προηγούμενη φορά, στο 2003, πως είχε περάσει αυτή η περίοδος, και οι δυσκολίες της προεδρίας της Ελλάδας.

                                                                                                                               Η Ελλάδα αναλαμβάνει την προεδρία  της Ευρωπαϊκής ένωσης για το πρώτο εξάμηνο του 2003 σε μια περίοδο  ιδιαίτερα δύσκολη τόσο για την ίδια (περίοδος διεύρυνσης με 10 νέα μέλη), όσο σε ευρύτερο διεθνές επίπεδο (πόλεμος Ιράκ). Το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα που αντιμετώπισε η ελληνική προεδρία αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, υπήρξε η εξισορρόπηση των εντελώς αντίρροπων τάσεων στους κόλπους της κοινότητας, ενόψει της διαφαινόμενης Αμερικανικής επίθεσης στο Ιράκ. Ειδικότερα, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, υπερτόνισε με κάθε τρόπο την ανάγκη διατήρησης της ευρωπαϊκής ενότητας και κράτησε σαφείς αποστάσεις τόσο από την ακραία φιλοαμερικανική ομάδα κοινοτικών χωρών που συναινούσε στην πολεμική επιδρομή (επικεφαλής της οποίας βρίσκονταν η Μεγάλη Βρετανία), όσο και από τον Γάλλο-γερμανικό άξονα, που θεωρούσε την επιδρομή αυτή ως έκνομη και τυχοδιωκτική. Η στάση του αυτή παρέμεινε σταθερή και μετά την εκδήλωση της επίθεσης (Μάρτιος), απέναντι στην οποία η Ελλάδα τήρησε στάση ουδετερότητας, επικαλούμενη το εθνικό συμφέρον. Σημαντική υπήρξε η συμβολή της Ελληνικής προεδρίας και στο θέμα της μεγάλης διεύρυνσης της κοινότητας, με την είσοδο οκτώ πρώην σοσιαλιστικών χωρών της ανατολικής Ευρώπης (με κυριότερη την Πολωνία) και δυο μικρών νησιωτικών χωρών της Μεσογείου (της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Μάλτας).
Η σχετική συμφωνία επισημοποιήθηκε λίγες εβδομάδες πριν τη λήξη της προεδρίας στην Αθήνα [η επίσημη ένταξη συντελέστηκε αργότερα] και ως ένα μεγάλο βαθμό υπήρξε καρπός και έντονων αμερικανικών πιέσεων, με δεδομένη τη στενή σχέση των περισσότερων από τις προς ένταξη χώρες με την επιθετική εξωτερική πολιτική της Ουάσινγκτον. Κατά τα άλλα, επί της ελληνικής προεδρίας συνεχίστηκαν οι στρατηγικές επιλογές της ευρωπαϊκής  Ένωσης ως προς την οικονομική "Παγκοσμιοποίηση" και την "αντιμετώπιση της τρομοκρατίας" , ενώ εκφράστηκαν και ευχές για την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ενότητας, σε θεσμικό επίπεδο (μέσω του ευρωπαϊκού Συντάγματος κ.λ.π.). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασαν οι προβληματισμοί ως προς την παραπέρα διεύρυνση, με την είσοδο στην ένωση των υπόλοιπων χωρών της ανατολικής Ευρώπης και της Τουρκίας. Η Ελληνική προεδρία, που τερματίστηκε με την ταραχώδη διεθνή συνάντηση της Χαλκιδικής (Ιούνιος), χαρακτηρίστηκε από τους κοινοτικούς εταίρους ως απόλυτα επιτυχημένη, με δεδομένες τις μεγάλες δυσκολίες που συνάντησε και το μέγεθος των προβλημάτων στο οποίο κλήθηκε να δώσει λύσεις. Τη διαδέχτηκε η προεδρία της Ιταλίας, με τον σαφή φιλοαμερικανικό προσανατολισμό στα κρίσιμα Θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου