1914-2014 Γεώργιος Ζωγράφος: ο ιδρυτής του βορειοηπειρωτικού κράτους.

                                                                                                          Το 1914 ο ελληνισμός της βορείου Ηπείρου, αντιδρώντας στις μεθοδεύσεις των Μεγάλων Δυνάμεων, κηρύσσει την ανεξαρτησία του. Πρωθυπουργός του νέου και εφήμερου αυτού κρατικού σχήματος ανακηρύσσεται ο Γεώργιος Ζωγράφος.                                                                             
    Ο Γεώργιος Ζωγράφος, γιος του εθνικού ευεργέτη και μεγαλοκτηματία Χρηστάκη Ζωγράφου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1964 και σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Μετά την επιστροφή του, αν και τσιφλικούχος της Θεσσαλίας, υπερασπίστηκε την ανάγκη της αγροτικής μεταρρύθμισης και εκχώρησε μάλιστα ένα μέρος της περιουσίας του σε ακτήμονες, έναντι ευτελούς αντιτίμου.  

                                                                                                        Η ουσιαστική ανάμιξη του Ζωγράφου στα «κοινά» εγκαινιάζεται το 1909 με την εκλογή του ως βουλευτή Τρικάλων. Επανεκλέγεται το 1906 και το 1909 αναλαμβάνει υπουργός Εξωτερικών στην εφήμερη κυβέρνηση του Δ. Ράλλη (Ιούλιος-Αύγουστος), η οποία ανατρέπεται από το στρατιωτικό κίνημα στο Γουδί. Επανεκλέγεται στο βουλευτικό αξίωμα το 1910. Κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους ο Ζωγράφος αναπτύσσει πλούσια εθνική δράση και το 1913 διορίζεται υπουργός-διοικητής της Ηπείρου από την κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Στη διάρκεια της θητείας του αυτής, υπογράφεται το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (Δεκέμβριος 1913), με βάση το οποίο το βόρειο τμήμα της ιστορικά ελληνικής εκείνης περιοχής εκχωρείται από τις μεγάλες δυνάμεις στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος. Η απόφαση αυτή βρίσκει πλήρως αντίθετο τον Ζωγράφο, που - βλέποντας αναπάντητες τις εκκλήσεις του για ουσιαστική αντίδραση στις παρεμβάσεις των ξένων - τελικά παραιτείται από το αξίωμα του (Φεβρουάριος 1914) και αναλαμβάνει την ηγεσία του κινήματος ανεξαρτησίας των Ελλήνων της βορείου Ηπείρου.            

                                                                                                        Λίγο αργότερα, σχηματίζεται η «Αυτόνομος Πολιτεία της Βορείου Ηπείρου» και ο Ζωγράφος εκλέγεται πρόεδρος της εκεί προσωρινής κυβέρνησης. Από τη θέση αυτή, αγωνίζεται να συγκροτήσει διοικητικές και στρατιωτικές δομές και να επιβάλει de facto τη νέα κατάσταση, τόσο στο ελληνικό κράτος, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Τον Οκτώβριο του 1914 η Βόρειος Ήπειρος περιέρχεται και πάλι στον έλεγχο του ελληνικού Κράτους και ουσιαστικά καταλύεται η κρατική της υπόσταση.                                                                                                                                                                      Ακολουθεί η παραίτηση του Ζωγράφου και η επιστροφή του στην Αθήνα, όπου είχε ήδη ανακτήσει τη βουλευτική του ιδιότητα (εκλέχτηκε πληρεξούσιος Αττικοβοιωτίας σε αναπληρωματικές εκλογές). Λίγο αργότερα παραιτείται και από το βουλευτικό αξίωμα και αναλαμβάνει συνδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας (Δεκέμβριος 1919), αξίωμα που θα διατηρήσει μέχρι το1917, οπότε και παραιτείται λόγω διαφωνιών του με την κυβέρνηση Βενιζέλου. Σημειώνεται ότι το 1915 είχε διατελέσει για μικρό διάστημα υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση του Δ. Γούναρη και ότι τελικά παραιτήθηκε επειδή δεν εισακούστηκαν οι εκκλήσεις του για έξοδο της χώρας στον Παγκόσμιο Πόλεμο με το μέρος της Αντάντ. Από το 1917 και μέχρι το θάνατό του (1920) ο Ζωγράφος παραμένει εκτός δημόσιας ζωής.                                              
                                                                                                      to-emblima.blogspot.gr