Το νησιωτικό σύμπλεγμα των Μπίμινις βρίσκεται στα ανατολικά του Μαΐάμι της Φλόριντα και ανήκει διοικητικά στις Μπαχάμες. Ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει το Μπίμινις ως τουριστικό παράδεισο και ιδανικό τόπο για ψάρεμα. Λέγεται, μάλιστα, ότι ο Αμερικανός συγγραφέας Έρνεστ Χέμινγουεϊ (1899-1961), στη δεκαετία του 1950, είχε ψαρέψει κοντά στα νησιά αυτά έναν τόνο που ζύγιζε 223 κιλά. Τα νησιά αυτά ασκούν μια ιδιαίτερη γοητεία στους επιστήμονες, καθώς οι υποθαλάσσιες έρευνες έφεραν στο φως ενδείξεις για την ύπαρξη ενός χαμένου πολιτισμού που άκμασε σε μια ήπειρο η οποία βυθίστηκε.
Ο λαός των Αραουάκων κατοικούσε κάποτε σε ένα νησιωτικό σύμπλεγμα του Ατλαντικού ωκεανού που σήμερα ονομάζεται Μπίμινις. Μετά την άφιξη του Χριστόφορου Κολόμβου, τον Ι5ο αι., οι αυτόχθονες εκδιώχθηκαν από τα νησιά. Για πολλές δεκαετίες τα Μπίμινις παρέμειναν ακατοίκητα και το 1629 προσαρτήθηκαν από τις Μπαχάμες και, κατ, επέκταση, από τη Μεγάλη Βρετανία. Τον 18ο αι. τα νησιά αποτελούσαν καταφύγιο πειρατών. Τον επόμενο αιώνα στα νησιά αυτά δόθηκαν πολλές μάχες στο πλαίσιο του πολέμου ενάντια στο δουλεμπόριο και στις αρχές του 20ού αι., κατά την εποχή της ποτοαπαγόρευσης, αναπτύχθηκε εκεί το λαθρεμπόριο οινοπνευματωδών ποτών. Στη δεκαετία του 1930 το νησιωτικό σύμπλεγμα έγινε και πάλι γνωστό και σήμερα αποτελεί δημοφιλή προορισμό νια ερασιτέχνες ψαράδες. Κάποιοι, πάντως, θεωρούν ότι τα Μπίμινις είναι η μυθική Ατλαντίδα. Αινιγματικός υποθαλάσσιος κόσμος Το 1968, μια ερευνητική αποστολή ανακάλυψε στον βυθό της θάλασσας κοντά στα Μπίμινις έναν σχηματισμό από μεγάλους ογκόλιθους. Ο σχηματισμός αυτός είχε το σχήμα του γράμματος J και μήκος 570 μέτρα. Πολλοί γεωλόγοι θεωρούν ότι πρόκειται για έναν τυχαίο υποθαλάσσιο σχηματισμό. Ωστόσο, κάποιοι άλλοι επιστήμονες, μετά από έρευνες, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτό που βρίσκεται κάτω από τα Μπίμινις είναι ανθρώπινο έργο και έχει ηλικία πάνω 12.000 χρόνια. Έτσι, σχηματίστηκε η άποψη ότι πρόκειται για απομεινάρι ενός μυστηριώδους πολιτισμού. Τεράστιοι ογκόλιθοι, κυκλώπεια τείχη, σχηματισμοί που μοιάζουν με ράγες και άλλοι υπερμεγέθης υποθαλάσσιοι σχηματισμοί διχάζουν τον επιστημονικό κόσμο. Πολλοί υπέθεσαν ότι πρόκειται για τη μυθική Ατλαντίδα, κυρίως επειδή τη δεκαετία του 1930 ο Αμερικανός μέντιουμ Έντγκαρ Κέις (1877-1945) είχε προβλέψει την ανακάλυψη της Ατλαντίδας κοντά στα Μπίμινις.
Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ, όπως άλλωστε και πολλές άλλες διασημότητες, επισκέφθηκε τα Μπίμινις. Χάρη σε αυτόν, το νησιωτικό σύμπλεγμα έγινε γνωστό στους ερασιτέχνες ψαράδες. Η διαμάχη των ερευνητών Ενώ οι γεωλόγοι, όπως ο Αμερικανός Νιλ Σίλι, εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι οι υποθαλάσσιοι σχηματισμοί που βρέθηκαν μπορούν να έχουν μονάχα φυσική προέλευση, κάποιοι αρχαιολόγοι, όπως ο Αμερικανός Ντέιβιντ Ζινκ, υποστηρίζουν το αντίθετο. Ο τελευταίος, το 1974, ερεύνησε διεξοδικά τον βυθό έξω από τα Μπίμινις και, εκτός από το τείχος σε μορφή αγγλικού J, ανακάλυψε και άλλα εντυπωσιακά ευρήματα. Σε αυτά συγκαταλέγονται ένας λαξευμένος λίθος με αυλακώσεις, που μοιάζουν να έχουν προέλθει από τεχνική επεξεργασία, καθώς και ένα κομμάτι μάρμαρο, το οποίο μάλλον προέρχεται από αρχαίο άγαλμα. Ο Ζινκ διέκρινε επίσης ότι οι πέτρες του βυθού συνέθεταν ένα γεωμετρικό σχέδιο το οποίο έμοιαζε με τη διαταξη των επτά άστρων των Πλειάδων. Ο Χριστόφορος Κολόμβος πάντως, στο δεύτερο ταξίδι του (1493-96) ανακάλυψε, μεταξύ άλλων, το αρχιπέλαγος των Μπίμινις και συνάντησε τον λαό των Αραουάκων. Αυτοί του αποκάλυψαν την ύπαρξη ενός μυθικού βασιλείου με πολλές πηγές από τις οποίες έρεε αθάνατο νερό. Σύμφωνα με τους Αραουάκες, στην άγνωστη αυτή χώρα λατρεύονταν κάποιοι θεοί που είχαν έρθει από τα άστρα, ενώ το βασίλειο αυτό είχε βυθιστεί πριν από περισσότερα από 500 χρόνια.
Ο Ισπανός εξερευνητής Πόνσε ντε Λεόν ανακάλυψε τη Φλόριντα το 1513. Στην πραγματικότητα, αναζητούσε την πηγή του αθάνατου νερού, η οποία, σύμφωνα με τις διηγήσεις των Αραουάκων, βρισκόταν στα Μπίμινις. Έρευνα σε κατάσταση έκστασης Ο αρχαιολόγος Ντέιβιντ Ζινκ χρησιμοποίησε μια αρκετά παράδοξη μέθοδο για να ερευνήσει τους περίεργους σχηματισμούς που βρέθηκαν στα Μπίμινις. Επέλεξε από τους φοιτητές του εκείνους που είχαν ιδιαίτερες ψυχικές ικανότητες. Οι φοιτητές έκαναν ένα νοητικό ταξίδι σε κατάσταση έκστασης στον χαμένο πολιτισμό των Μπίμινις. Τα πειράματα αυτά δεν απέδωσαν ενιαία αποτελέσματα. Οι αναφορές που είχαν κοινά στοιχεία αξιολογήθηκαν αργότερα. Με βάση τα πειράματα του ο Ζινκ είναι πεπεισμένος ότι τα τείχη των Μπίμινις «δεν αποτελούν μονάχα έναν ιερό τόπο, αλλά και ένα μνημείο πνευματικών τελετουργιών με ιδιαίτερη ενέργεια». Δεν αποκλείει, επίσης, το γεγονός να συμμετείχε στη δημιουργία αυτού του μυθικού τόπου και μια «εξωγήινη νοημοσύνη». to-emblima.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου