Πνεύματα της φύσης

Νεράιδες ξωτικά και άλλα πνεύματα της φύσης 

Ολοένα περισσότεροι άνθρωποι γίνονται πιο ανοιχτοί στις δυνάμεις της φύσης και αναπτύσσουν μια ιδιαίτερη ικανότητα να αντιλαμβάνονται τα διάφορα φυσικά φαινόμενα και τους ποικίλους τρόπους έκφρασής της. Οι αρχαίοι πρόγονοι μας είχαν "στενή σχέση"με τα πνεύματα των φυτών και της Γης και δέχονταν τη βοήθεια τους στην καλλιέργεια των αγρών και των κήπων. Αναρίθμητοι μύθοι αναφέρονται στον κόσμο των ξωτικών,των νάνων και των Γοργόνων, όντα τα οποία θεωρούνταν μεσολαβητές μεταξύ της Γης και των ανθρώπων. Τα πολυάριθμα πνεύματα της φύσης έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, την "ανθρωπιά" τους. Τα πνεύματα της φύσης είναι μεν ανώτερα όντα, στέκονται όμως στο πλευρό των ανθρώπων,περίπου όπως οι θεοί. Έτσι, τα ξωτικά και τα υπόλοιπα πνεύματα της φύσης είναι εξαρτημένα από τη Γη και κάποιες φορές έρχονται σε επαφή και με τους ανθρώπους. 'Ετσι, για παράδειγμα στο Φάιντχορν της Σκωτίας, η επικοινωνία με τα "Ντέβας" (Devas),δηλαδή με τα πνεύματα των φυτών,αποτελεί προϋπόθεση για την καλλιέργεια των φυτών.                                                                   Και οι γίγαντες ανήκουν στα πνεύματα της φύσης. Στη φωτογραφία σχετικό χαρακτικό του 17ου αι.                                                                                                                                                                           Πνευματικές οντότητες και εκ πεσόντες άγγελοι                          Τα πνεύματα αποτελούσαν αντικείμενο των ανθρωπίνων φαντασιώσεων από τα πανάρχαια χρόνια. Τι είναι όμως τα πνεύματα και από που έρχονται? Σύμφωνα με μύθους της Σκανδιναβικής χερσονήσου,τα ξωτικά του φωτός και του σκότους βγήκαν από το πτώμα του γίγαντα Ιμίρ. Τα καλά, φωτεινά κατοικούν στον αέρα,ενώ τα κακά,"σκοτεινά" ξωτικά τριγυρίζουν στο σκοτάδι. Στην Ισλανδία ,υπάρχει μια άλλη εκδοχή της γέννησης των πνευμάτων. Μια μέρα η Εύα πήγε στο ποτάμι να πλύνει τα πόδια της.Τότε άκουσε τη φωνή του θεού. Γεμάτη άγχος και ντροπή ξεχώρισε όσα παιδιά δεν είχαν ακόμα πλυθεί και τα έκρυψε. Ο θεός ρώτησε, αν είχε δίπλα της όλα τα παιδιά της κι εκείνη απάντησε καταφατικά. Εκείνος τότε είπε ότι όλα τα κρυμμένα παιδιά θα ζούσαν πλέον ως ξωτικά και νεράιδες. Σε άλλες παραδόσεις, τα πνεύματα θεωρούνται άγγελοι που δεν ήταν αρκετά καλοί για τον παράδεισο,αλλά ούτε αρκετά κακοί για την κόλαση, και έτσι πρέπει να ζουν σε ένα "ενδιάμεσο βασίλειο".                                                                                                                                                                                            Η "Σχολή" Ξωτικών του Ρέικιαβικ                                                                                                                                                                                                   Στην παράδοση των Ισλανδών συναντάμε τους Χουλντού, έναν λαό νάνων, που εμφανίζονται περιστασιακά στους ανθρώπους. Η Ισλανδία είναι ίσως η χώρα με τη μεγαλύτερη παράδοση στους θρύλους που σχετίζονται με ξωτικά. Είναι χαρακτηριστικό  ότι στον τουριστικό χάρτη της Χαπναρφγέρδουρ περιλαμβάνονται και οι περιοχές που κατοικούνται ξωτικά.Στο Ρέικιαβικ  υπάρχει η μοναδική στον κόσμο Σχόλη ξωτικών,στη οποία οι μαθητές διδάσκονται, μεταξύ άλλων, να αναγνωρίζουν πιο εύκολα τα πνεύματα. Οι απόφοιτοι μαθαίνουν να ξεχωρίζουν ανάμεσα σε 79 είδη πνευμάτων,όπως είναι οι νεράιδες τα ξωτικά και τα πνεύματα των φυτών,τα οποία αναδίδουν ένα χαρακτηριστικό άρωμα λουλουδιού, ιαματικού φυτού ή δέντρου. Μπορεί κανείς να μάθει πως να έρχεται σε επαφή με τα πλάσματα αυτά και να ζητά τη βοήθειά τους. Τα πνεύματα της φύσης ενσαρκώνουν τα τέσσερα στοιχεία της φύσης (φωτιά,νερό,αέρα και γη). Όλα αυτά τα πλάσματα ζουν σε έναν παράλληλο κόσμο, αποφεύγοντας τους ανθρώπους. Ωστόσο με μια αλλοιωμένη συνειδησιακή κατάσταση, κάποιος 

μπορεί να τα δει και να τα ακούσει όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν οι απόφοιτοι της σχολής.                                                                               Η υπόθεση του έργου "Όνειρο θερινής νυκτός" του Γουίλιαμ Σαίξπηρ διαδραματίζεται στη χώρα του βασιλιά των ξωτικών Όμπερον και της συζύγου του Τιτάνια, όπως απεικονίζεται στη φωτογραφία σε ένα έργο του Νόελ Πάτον (1821-1901). Ένα από τα ποιήματα του Γκαίτε, εξάλλου, έχει τίτλο "Ο βασιλιάς των ξωτικών".                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                               Ισλανδικά και Σκανδιναβικά πνεύματα της φύσης                                                                                   Ο λαός των νάνων "Χουλντού" είναι κρυμμένος ανάγεται σε μια άλλη εποχή. Οι νάνοι αυτοί εμφανίζονται σε καταρράκτες,εγκαταλελειμμένα  δικαστήρια και εκκλησίες Οι "Χούλντρε", από την άλλη, είναι όμορφες νεράιδες και έχουν το χάρισμα να τραγουδούν πολύ ωραία,συχνά έχουν όμως ουρά αγελάδας! Άλλες φορές,έχουν πολύ ωραίο παρουσιαστικό, αλλά από πίσω είναι κούφιες. Στη Νορβηγία, οι νεράιδες αυτές ονομάζονται "Χούλντρα". Τέλος, "Χουλντέλφε" ονομάζεται η νεράιδα από τη Σουηδία, η οποία εμφανίζεται συχνά στα παιδικά κρεατάκια και προβλέπει τη μοίρα των νεογέννητων.                                                                                                                                                                                                             Σύμφωνα με το μύθο στην Ισλανδία κατοικούν πολλά στοιχειά. Μένουν κυρίως σε σπήλαια στα βουνά και στέκονται στο πλάι των κυνηγών, ενίοτε μάλιστα κατοικούν κάτω από τα σπίτια των ανθρώπων! Στους γήλοφους του Τούφουρ λέγεται ότι συναντιούνται όσα ξωτικά αποφεύγουν το φως της ημέρας.Οι γεωγραφικές ιδιαιτερότητες της Ισλανδίας συνιστούν ένα ιδανικό τοπίο για σχετικούς μύθους.                                                                                                                                  Το Έμβλημα