Οι χρυσοί δίσκοι του Ισημερινού

Ανεκτίμητα πολύτιμα αντικείμενα από ασήμι και χρυσό λαμπυρίζουν στην αυλή του ιερού ναού της Παναγίας της Ελεούσας, στον Κουένκα του Ισημερινού (Εκουαδόρ). Ωστόσο, οι δίσκοι και τα δοχεία δεν αποτελούν χριστιανικές προσφορές. Το αινιγματικά μοτίβα πάνω στα λεπτά φύλλα χρυσού, τα κεραμικά και τα περίτεχνα επεξεργασμένα κόκαλα δεν έχει καταστεί δυνατόν μέχρι σήμερα να αναγνωριστούν από τους αρχαιολόγους. Υπήρχε άραγε στις νοτιοαμερικανικές Άνδεις ένας τόσο προηγμένος πολιτισμός. για τον οποίο σήμερα δεν γνωρίζουμε  τίποτα; Ή μήπως οι ευσεβείς μοναχοί εξαπατήθηκαν από πλαστογραφίες
στους τόπους των προσκυνημάτων; 

Ο άγνωστος πολιτισμός των Άνδεων

Όταν ο ιερέας Κάρλο πέθανε σε προχωρημένη ηλικία, το 1982, άφησε κληρονομιά στο τάγμα των Σολεσιανων μοναχών μία από τις πλέον αινιγματικές συλλογές τέχνης του κόσμου. Για περισσότερο από μισό αιώνα συγκέντρωνε έναν ανυπολόγιστο αριθμό πολύτιμων παλαιών αντικειμένων, τα οποία του είχαν δωρίσει οι αυτόχθονες ως δείγματα ευγνωμοσύνης για τη βοήθειά του. Όπως του διηγήθηκαν, οι προγονοί τους είχαν μεταφέρει τα σπάνια αυτά αντικείμενα από ένα ανεξερεύνητο μέχρι σήμερα δίκτυο σπηλαίων, μήκους πολλών χιλιομέτρων. Ο Κρέσπι τα δέχτηκε χωρίς να γνωρίζει την ακριβή προέλευση τους και χωρίς να μπορεί να καταπιαστεί με την πολιτισμική τους ταξινόμηση. Εκτίμησε, όμως, την ιδιαιτερότητά τους. Σε πολυάριθμες πινακίδες, οι οποίες έφταναν έως και το 1 μέτρο σε μήκος και τα 50 εκατοστά σε πλάτος, απεικονίζονταν τερατόμορφες φιγούρες, πνεύματα ζώων, ορχούμενοι σκελετοί και νεκροκεφαλές. Όλα αυτά τα σύμβολα εμφανίζονται στον σαμανισμό, όταν το «Εγω» του σαμάνου απελευθερώνεται μέσα από κάποια τελετουργία, κι αυτός, σε κατάσταση έκστασης, υποτίθεται ότι μεταμορφώνεται σε ζώο. Δείχνουν άραγε οι περίτεχνες σκηνές εικόνες βιωμάτων από έναν άλλον κόσμο; Ή αποτελούν απομεινάρια ενός πανάρχαιου χαμένου πολιτισμού;                                                                                                                                                                            Πολιτιστικοί αγγελιοφόροι από την Ασία
                                                                                                                                                          Τα άγνωστα σύμβολα θα μπορούσαν να παραπέμπουν σε κάποια μορφή γραφής και κατά συνέπεια, στην ύπαρξη ενός πανάρχαιου χαμένου πολιτισμού. Όμως οι αρχαιολόγοι αμφισβητούν την ίδια την ύπαρξη αυτών των συμβόλων και θεωρούν πλαστά τα ευρήματα, καθώς στη Νότια Αμερική είναι άγνωστη οποιαδήποτε προκολομβιανή γραφή. Ο Ινδός γλωσσολόγος Ντιλέεπ Καντζιλαλ (γενν. 1933), από την Καλκούτα, πιστεύει ότι υπάρχει μια συνάφεια με τις αρχαίες Βραχμανικές γραφές των Ινδών. Εάν ισχύει αυτό, τότε τα εκθέματα της συλλογής Κρέσπι θα ήταν ο εκπληκτική απόδειξη μιας αρχαίας πολιτισμικής ανταλλαγής μεταξύ της ασιατικής και της αμερικανικής ηπείρου.

Ο θησαυρός των Άνδεων
                                                                                                                                                   Όταν το 2001 μερικά από τα πλέον αινιγματικά ευρήματα ερευνήθηκαν στο Μουσείο φυσικής ιστορίας, στη Βιέννη της Αυστρίας, ο διευθυντής του μουσείου Ρούντολφ ο Ντιστελμπέργκερ, αποφάνθηκε με τα εξής λόγια «Πως μπορεί να είναι κάτι λάθος, όταν δεν μπορεί νο αποδειχθεί λάθος σε καμία σύγκριση; Μπορεί μόνο όταν διεξαχθεί έρευνα και δεν βρεθεί τίποτα ούτε στην ερευνητική διαδικασία, ούτε στη βιβλιογραφία, καθώς δεν υπάρχει κανένα εμπορικό παρασκήνιο, η επιστήμη θα φερθεί έντιμα. εάν αναγνωρίσει προς το παρόν την αυθεντικότητα των κομματιών, έστω κι αν ο ύπαρξή τους είναι αινιγματική». Οι αυτόχθονες της Κουένκα υποστηρίζουν ότι φυλάσσουν μέχρι σήμερα τη μυστική κρυψώνα στην οποία υποτίθεται ότι βρίσκονται θαμμένοι οι μεταλλικοί δίσκοι. Η ανακάλυψη αυτής της τεράστιας υπόγειας αποθήκης θα μπορούσε νο οδηγήσει στην παρουσίαση του μεγαλύτερου μέχρι σήμερα αρχαιολογικού θησαυρού όλων των εποχών.

                  http://to-emblima.blogspot.gr/