Μετά από διάφορες έρευνες σε μια περίοδο αρκετών ετών, οι παραψυχολόγοι κατάφεραν να αποδείξουν ότι διαισθητικές πληροφορίες γίνονται συχνά αντιληπτές σωματικά, χωρίς όμως να φτάνουν στο κατώφλι της συνείδησης. Κατά τη μελέτη της τηλεπαθητικής μεταβίβασης συναισθηματικά φορτισμένων εικόνων, παρατηρήθηκε στους δέκτες μεταβολή του όγκου της κυκλοφορίας του αίματος, κάτι το οποίο είναι χαρακτηριστικό στις συναισθηματικές μεταβολές, χωρίς όμως οι άνθρωποι αυτοί να περιγράψουν τις εικόνες που λάμβαναν. Προαισθήσεις Από παρόμοιες έρευνες προκύπτει το εξής συναρπαστικό ερώτημα: Καταγράφει άραγε ο οργανισμός μας διαισθητικές πληροφορίες,οι οποίες επηρεάζουν ασυνείδητα τις ενέργειές μας? Ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη σχέση αυτή παρουσιάζει ο ρόλος της προεπίγνωσης, του να μπορεί δηλαδή κανείς να βλέπει από πριν περιστατικά που πρόκειται να συμβούν στο μέλλον. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μάλιστα αυτό με την εμφάνιση των συγκεκριμένων γεγονότων με τη μορφή καθαρών, εικονικών εντυπώσεων. Ιδιαίτερα συχνά αναφέρουν οι άνθρωποι ότι νοιώθουν ένα "άσχημο προαίσθημα", το οποίο κατόπιν επιβεβαιώνεται από την εμφάνιση μιας ατυχούς σύμπτωσης. Όταν το μελλοντικό συμβάν δεν γίνεται αντιληπτό με συγκεκριμένο τρόπο, αλλά εμφανίζεται περισσότερο σαν θολή αίσθηση, τότε γίνεται λόγος για προαίσθηση. Αυτή βιώνεται ως μια ανεξήγητη εντύπωση, μια εσωτερική ανησυχία, μια ακαθόριστη μη προσδιοριζόμενη "γνώση" σχετικά με ένα ξαφνικό συμβάν. Το αντανακλαστικό του προσανατολισμού Ο Αμερικανός παραψυχολόγος Ντιν Ράντιν διεξήγαγε στο παρελθόν ένα ειδικό πείραμα για να αποδείξει την παραίσθηση, μέσω της φυσιολογίας. Το επομενομαζόμενο "αντανακλαστικό του προσανατολισμού αποτελεί μια σωματική αντίδραση σε νέα,σημαντικά ερεθίσματα. Με τον τρόπο αυτόν, το σώμα σηματοδοτεί την ετοιμότητα στην οποία βρίσκεται,για να αναγνωρίσει και να κατατάξει μια νέα εντύπωση. Έρευνες έδειξαν ότι το αντανακλαστικό του προσανατολισμού συνδέεται με βραχυπρόθεσμες υψηλές αισθητηριακές αντιλήψεις, οι οποίες αποτελούν άμεσα επακόλουθα του καινούριου ερεθίσματος. Ο Ράντιν εξέτασε την υπόθεση, εάν ένα συγκρίσιμο αντανακλαστικό δεν παρατηρείτε μόνο με την εμφάνιση του νέου ερεθίσματος,αλλά και από μεμονωμένα ερεθίσματα,αντανακλώντας έτσι μια προαίσθηση. Πειράματα σχετικά με την προαίσθηση Στην έρευνα του Ράντιν, τα υποκείμενα κάθονταν μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή. Με ένα κλικ στο ποντίκι εμφανιζόταν για 5 δευτερόλεπτα μια έγχρωμη φωτογραφία και κατόπιν η οθόνη γινόταν σκοτεινή για 10 δευτερόλεπτα. Η διαδικασία επαναλαμβανόταν με ένα νέο κλικ στο ποντίκι, ενώ η επιλογή των εικόνων γινόταν τυχαία από τον υπολογιστή. Υπήρχαν εικόνες με ήρεμο χαλαρωτικό περιεχόμενο, όπως τοπία,πορτραίτα και ζώα, και άλλες με συναισθηματικά φορτισμένη σημασία, ερωτικής ή επιθετικής φύσεως. Μοναδική υποχρέωση των υποκειμένων ήταν να κοιτάζουν τις εικόνες, τη μια μετά την άλλη. Καθ' όλη τη διεξαγωγή του πειράματος τα υποκείμενα ήταν συνδεδεμένα με ερευνητικά μηχανήματα, τα οποία κατέγραφαν στοιχεία σχετικά με την ψυχολογική κατάσταση του εξεταζομένου. Εμφανίστηκαν διαφορές στην αντίδραση των υποκειμένων στις συναισθηματικά φορτισμένες φωτογραφίες σε σχέση με την αντίδραση τους στις ουδέτερες,και μάλιστα όχι μόνο κατά τη διάρκεια αλλά και μετά την παρατήρηση τους αλλά και αμέσως πριν, κάτι που αποδεικνύει ξεκάθαρα την ύπαρξη ενός "αντανακλαστικού προαίσθησης". Ο όγκος της κυκλοφορίας του αίματος στα δάχτυλα των εξεταζομένων αποτέλεσε την ισχυρότερη ένδειξη, αφού εμφανίστηκε 3 δευτερόλεπτα πριν από την προβολή της συναισθηματικά φορτισμένης εικόνας, σε σύγκριση με τον καρδιακό ρυθμό, που έδειξε μεταβολή 2 δευτερόλεπτα πριν από την προβολή, και την αντίδραση του δέρματος,που εκδηλώθηκε περίπου 1 δευτερόλεπτο πριν. Η κυριότερη ένδειξη της προαίσθησης φαίνεται λοιπόν να είναι η μεταβολή του όγκου της κυκλοφορίας του αίματος. Οι εξαιρετικές μελέτες σχετικά με την αντανακλαστική προαίσθηση των Ντιν Ράντιν και Μπίμαν, από το πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, αποτελούν ορόσημο στη σύγχρονη παραψυχολογία. Δεν μπορούν αν αγνοηθούν από τις "σοβαρές" επιστήμες και δημιουργούν τις βάσεις για την μελέτη του εδώ και καιρό παραμελημένου πεδίου της διαίσθησης. Η τελευταία μπορεί να εξηγηθεί ως μια μορφή ασυνείδητης λύσης προβλημάτων. Προφανώς, ο ανθρώπινος οργανισμός καταγράφει σήματα Ψ, μέσω των οποίων φαίνεται ότι διερευνάται το άμεσο περιβάλλον χωρικά και χρονικά, σαν μέσα από ένα σκάνερ. Οι πληροφορίες που λαμβάνονται από τη διαδικασία αυτή παρεισφρύουν στις διεργασίες λήψης των αποφάσεων μας χωρίς όμως αυτό να γίνεται συνειδητά. Στατιστική μελέτη Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1950, ο Αμερικανός παραψυχολόγος Γουίλιαμ Κοξ, μέσω μιας οξυδερκούς στατιστικής ανάλυσης, κατάφερε να αποδείξει ότι οι προαισθήσεις αποτελούν ψυχοκινητικά φαινόμενα,τα οποία οφείλονται σε ασυνείδητες εντυπώσεις που βρίσκονται λίγο πριν τον αντιληπτικό ουδό και ενίοτε οδηγούνται άτομα σε σκόπιμες ενέργειες, χωρίς τα ίδια να συνειδητοποιούν τον λόγο που τις εκτελούν. Ο Κοξ συνέκρινε για μια μεγάλη χρονική περίοδο τον αριθμό των επιβατών τρένων που έπαθαν ατύχημα, με τον μέσο αριθμό επιβατών δέκα άλλων ημερών. Την ημέρα του ατυχήματος ο αριθμός των επιβατών ήταν στατιστικά σημαντικά λιγότερος από τις άλλες ημέρες. Φαίνεται ότι πολλοί άνθρωποι έχουν ασυνείδητες προαισθήσεις, από τις οποίες και οδηγούνται να αποφεύγουν ασυνείδητα ένα ατύχημα για το οποίο δεν γνωρίζουν τίποτα. Δεν έχει εξακριβωθεί εάν είχαν διατυπωθεί προβλέψεις σχετικές με το ναυάγιο του "Τιτανικού" από κάποιους επιβάτες. Εντούτοις, το φαινόμενο της προεπίγνωσης ερευνήθηκε επιστημονικά και τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι μπορούν να προαισθανθούν επερχόμενες καταστροφές.
Υποκείμενο σε παραψυχολογικό πείραμα, από το χέρι μετριέται η αντίδραση του δέρματος.(φωτο) to-emblima.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου