Ο υπολογιστής των Αντικυθήρων

Ήταν Κυριακή του Πάσχα του 1901. Κοντά στη νησίδα των Αντικυθήρων βρίσκονταν σφουγγαράδες, βυθισμένοι στο βαθύ γαλάζιο Αιγαίο πέλαγος. Αυτό που βρήκαν όμως στον βυθό δεν ήταν σφουγγάρια, αλλά ένα σαπισμένο ναυάγιο πλοίου, μέσα στο οποίο ένα από τα πιο ασυνήθιστα φορτία της ιστορίας περίμενε τη διάσωσή του εδώ και 2000 χρόνια: ένας αρχαίος αστρονομικός υπολογιστής.
'Ενα εντυπωσιακό αλλά ξεχασμένο γεγονός
Όταν οι ναυτικοί είδαν τι βρισκόταν εκεί, σε βάθος 60 μέτρων, ειδοποίησαν τους ειδικούς του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας. Εκείνοι εργάστηκαν πολλούς μήνες για να ανασύρουν πολύτιμα αγάλματα και αμφορείς, καθώς και μερικούς δίσκους καλυμμένους από θαλασσινά όστρακα. Το ευρήματα καθαρίστηκαν, καταγράφηκαν και εκτέθηκαν. Μόνο το απροσδιόριστο εύρημα του φορτίου παρέμεινε απαρατήρητο, αποθηκευμένο σε ενα αρχείο. Μερικά χρόνια αργότερα, ο νεαρός αρχαιολόγος Βαλέριος Στάης βρέθηκε τυχαία στα σπάνια λείψανα του αρχαίου φορτίου. Όταν απελευθέρωσε τα κομμάτια από τα ιζήματα που είχαν κατακαθίσει, παρατήρησε σημεία γραφής και μικρά γρανάζια από μπρούντζο, που του θύμισαν μηχανισμό ρολογιού. Ο Στάης αναρωτήθηκε αν ανακάλυψε ένα μηχανικό ρολόι, αλλά οι συνάδελφοί του απέρριψαν τα συμπεράσματά του ως τυχαία.
Το μίνι πλανητάριο
Το 1958, η Αμερικανική Φιλοσοφική Εταιρία ανέθεσε στον Βρετανό φυσικό και μαθηματικό Ντέρεκ ντε Σόλα Πράις, καθηγητή του πανεπιστημίου Πρίνστον στο Νιου Τζέρσεϊ, να ερευνήσει τα απροσδιόριστα ακόμα αντικείμενα. Εκείνος πολύ γρήγορα αποφάνθηκε ότι είχε μπροστά του έναν πραγματικά ασυνήθιστο μηχανισμό, ηλικίας 2000 ετών: ένα πλαίσιο με διαβαθμισμένες πλάκες ρολογιών στην εξωτερική πλευρά, μέσα στο οποίο ήταν τοποθετημένο ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο σύστημα από οδοντωτούς τροχούς. Η δυσανάγνωστη γραφή έδινε πληροφορίες σχετικά με τον σκοπό κατασκευής του: επρόκειτο για μια συσκευή με αστρονομική λειτουργία.                                                                                                                                                                                                        Ο μεγάλος δίσκος στο μπροστινό μέρος έδειχνε την κίνηση του Ήλιου μέσα στον ζωδιακό κύκλο, όπως και την ετήσια κίνηση λαμπρών ουράνιων σωμάτων. Ο δίσκος στο πίσω μέρος κατέγραφε τις φάσεις της Σελήνης και τις θέσεις των πλανητών. Το πολύπλοκο σύστημα γραναζιών διέθετε επίσης έναν διαφορετικό τροχό ρύθμισης, ο οποίος χρησιμοιηθηκε επίσημα για πρώτη φορά στην αυτοκινητοβιομηχανία το 1896. Ο αρχαίος αυτός μηχανισμός αποτελείτο από 30 αλληλοεμπλεκόμενους οδοντωτούς τροχούς, εννέα ρυθμιζόμενες κλίμακες, τρεις άξονες και έναν κεντρικό δίσκο. Καθεμία από τις 250 άκρες των γραναζιών είχε μήκος ακριβώς 1,3 χιλιοστά.                                                                                                                          «Φαίνεται ότι αυτός ήταν όντως ένας υπολογιστικός μηχανισμός, ο οποίος μπορούσε να καθορίσει και να απεικονίσει τις κινήσεις του Ηλίου, της Σελήνης και πιθανότατα ακόμα και των πλανητὼν». σχολίασε ο Πράις. «Ένα εύρημα όπως αυτός ο αρχαιοελληνικός αστρονομικός υπολογιστής, είναι αντίστοιχο με την ανακάλυψη ενός αεριωθούμενου τζετ στη σαρκοφάγο του Φαραώ Τουταγχαμόν...» . Το παρελθόν ίσως μας εκπλήξει ξανά. Ας αφήσουμε να κυλήσει ακόμα λίγος χρόνος.

Η ακτινογραφία τής αρχαίας συσκευής δείχνει σαφώς τα λεπτά γρανάζια, τα οποία με τη βοήθεια τής άνω ωρολογιακής πλάκας μπορούσαν να δείξουν τόσο την περιφορά τής Σελήνης περίπου για 18 έτη, όσο και τους 12 συνοδικούς μήνες ενός ημερολογιακού έτους.

Στις 4 Νοεμβρίου 1922, ο Βρετανός αρχαιολόγος Χάουαρντ Κάρτερ, με την οικονομική βοήθεια του λόρδου Καράναβον, ανακάλυψε στην Κοιλάδα των Βασιλέων, στην Αίγυπτο, τον τάφο του Φαραώ Τουταγχαμόν, ο οποίος αναφέρεται ότι βασίλευσε από το 1347 έως το 1339 π.Χ.

Μοναδικά αντίτυπα της αρχαιότητας                                                Μοναδικά τυχαία ευρήματα υπήρχαν πάντοτε στην αρχαιολογική ιστορία. Χωρίς την ανακάλυψή τους όπως στην περίπτωση του  μηχανισμού των αντικυθήρων, δεν θα γνωρίζαμε σήμερα τίποτα για την τεχνολογική πρόοδο των αρχαιότερων πολιτισμών. Δίπλα στη μούμια του Τουταγχαμόν ο αρχαιολόγος Χάουαρντ Κάρτερ (1873-1939) βρήκε ένα ανοξείδωτο ατσάλινο μαχαίρι. Στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν βρέθηκαν περίεργα δοχεία από άργυλο, σφραγισμένα με ένα είδος συνθετικής ύλης. Δεν περιείχαν τίποτα άλλο παρά μια σταγόνα από πολύ δηλητηριώδη υδράργυρο, όπως ανέφερε το περιοδικό "Ο νεαρός τεχνίτης" το 1967, θα μπορούσαν να χρησίμευαν στην παράγωγη στατικού ηλεκτρισμού. Αλλά ο Αυστριακός φυσικός Φρίντριχ  Έγκερ από το Σάλτσμπουργκ ανασκεύασε σύμφωνα με σχέδια των ιθαγενών Μάγια του Μεξικού, έναν εμβολοφόρο κινητήρα περιστροφής ο οποίος σήμερα κατασκευάζεται σε 20 μόνο χώρες.

                          http://to-emblima.blogspot.com