Υπάρχει αιωνία ζωή; Εδώ και χιλιάδες χρόνια η ανθρωπότητα αναζητά τη χώρα όπου μπορεί κάποιος να ξεφύγει από τον θάνατο. Ήδη στη μυθολογία των Σουμερίων αναφέρεται η μυθική Ντιλμούν, η χώρα της αιώνιας ζωής. Σε ενεπίγραφες πήλινες πλάκες ηλικίας 5.000 ετών, που υπήρχαν στη βιβλιοθήκη του Ασσύριου βασιλιά Σαρδανάπαλου (668-626 π.Χ.) στη Νινευή, από το αρχαιότερο έπος της παγκόσμιας λογοτεχνίας, το «έπος του Γιλγαμές». γίνεται λόγος γι' αυτή την παραδεισένια χώρα. Στις πλάκες αυτές εξιστορείται η ζωή του βασιλιά Γιλγαμές, ο οποίος έζησε γύρω στο 2600 π.Χ. στην Ουρούκ. Γιος μιας θεάς και ενός ιερέα, ήταν θνητός και γι' αυτό παρακάλεσε τον θεό του να τον οδηγήσει στη «χώρα της ζωής». Εκεί, σύμφωνα με την πίστη των Σουμέριων, οι άνθρωποι μπορούσαν να αποφύγουν τον θάνατο. θρυλείται ότι ο Σουμέριος βασιλιάς βρήκε τελικά αυτή την παραδεισένια χώρα. Σύμφωνα με την παράδοση, στην Ντιλμούν συνάντησε τον Ουτναπιστίμ, ο οποίος ήταν ο μόνος που είχε επιζήσει από τον κατακλυσμό. Οι θεοί του είχαν χαρίσει την αθανασία, την οποία ήθελε να αποκτήσει και ο Γιλγαμές. Αθάνατοι άνθρωποι Βρήκε όμως, ο Γιλγαμές αυτό που αναζητούσε; Και ναι και όχι. Ο Ουτναπιστίμ του αποκάλυψε τη μυστική συνταγή της αθανασίας. Επρόκειτο για το «λουλούδι της αιώνιας ζωής». που φύτρωνε στην Αψού, στα βάθη της Ντιλμούν. Ο Σουμέριος βασιλιάς έσκαψε μια βαθιά σήραγγα και κατέβηκε στο εσωτερικό της Γης, όπου μέσα στη λίμνη μιας σπηλιάς βρήκε το φυτό τής αθανασίας. Προτού όμως, προλάβει να το φάει, του το έκλεψε το φίδι Μους. Ο Γιλγαμές, που έφτασε τόσο κοντά στον αρχικό του στόχο, παρέμεινε τελικά αυτό που ήταν, ένας θνητός άνθρωπος. Η φήμη του όμως, διατηρήθηκε στην αιωνιότητα.
Στο ασσυριακό ανάκτορο της Νινευή φυλάσσονταν οι πήλινες επιγραφές που εξιστορούσαν τον μύθο για την χώρα της αθανασίας, την Ντιλμουν. Στην εικόνα, μια ακουαρέλα περίπου του 1880, που βασίστηκε στα σχέδια αρχαιολογικής αναπαράστασης. Η ανακάλυψη της Ντιλμούν Ο Βρετανός αρχαιολόγος Τζέφρι Μπίμπι πιστεύει πως βρήκε τη μυστηριώδη χώρα Ντιλμούν, και υποστηρίζει πως πρόκειται για το νησί Μπαχρέιν του Περσικού κόλπου, το οποίο φαίνεται να πληροί όλες τις προϋποθέσεις. Η Ντιλμούν δεν ήταν μια χώρα που συναντάται μόνο σε μύθους, αλλά αναφέρεται και σε εμπορικές επιστολές των Σουμερίων τής 3ης χιλιετίας π.Χ. ως εμπορικός εταίρος. Στο Μπαχρέιν ανεγέρθηκε κάποτε ο ιερός ναός του Μπαμπάρ από ασβεστόλιθους. οι οποίοι είναι τέλεια λαξευμένοι και συνδέονται μεταξύ τους απόλυτα, παρότι δεν υπάρχουν αρμοί. Κλίμακες οδηγούν σε μια περιτοιχισμένη κοιλότητα, η οποία χρησίμευε ως κοιτίδα συλλογής αγιασμένου νερού. Ο Μπίμπι πιστεύει πως πρόκειται για το σημείο απ' όπου ο Γιλγαμές βούτηξε στα βάθη, αναζητώντας το φυτό της αθανασίας. Όταν μάλιστα, ανακάλυψε κάτω από ανάχωμα τα περίπου 100.000 τάφους, οι οποίοι αποτέλεσαν το μεγαλύτερο ταφικό εύρημα τής πρώιμης ιστορίας του κόσμου, ήταν πλήρως πεπεισμένος πως αντίκριζε τη μυθική χώρα τής αιώνιας ζωής, αφού οι άνθρωποι που ενταφιάστηκαν εκεί πίστευαν ακράδαντα στη μεταθανάτια ζωή και σε μια συνάντηση με τους αρχαίους θεούς.
Αιώνια ζωή;
Μπορεί άραγε να υπάρξει αιώνια ζωή; Το 1999, γενετιστές επιστήμονες ανακάλυψαν μια πρωτεΐνη η οποία καθορίζει τη διαδικασία της γήρανσης. Τα πειραματόζωα από τα οποία αφαιρέθηκε το γονίδιο που ελέγχει τη σύνθεση αυτής της πρωτεΐνης έζησαν κατά 1/3 περισσότερο. Πολλοί επιστήμονες θεωρούν πως είναι πολύ πιθανή η δυνατότητα να ζήσει ο άνθρωπος περισσότερα από 100 χρόνια. Θεωρείται βέβαιο ότι και οι πρόγονοί μας αναζητούσαν την αιώνια ζωή. Συχνά μάλιστα επινοούσαν διάφορα μαγικά ελιξήρια γι' αυτό το σκοπό. Πρέπει όμως να λάβουμε επίσης υπόψη ότι ο μέσος όρος της ζωής στο μακρινό παρελθόν ήταν πολύ χαμηλότερος από τον σημερινό. Οι άνθρωποι πέθαιναν ακόμη και εξαιτίας απλών λοιμώξεων ή σχετικά ελαφριών τραυμάτων, ενώ η παιδική θνησιμότητα ήταν ιδιαίτερα υψηλή και πολλές γυναίκες πέθαιναν στη γέννα. Σήμερα η επιστήμη έχει καταφέρει να ελέγξει αυτούς τους παράγοντες σε μεγάλο βαθμό, και με τη χρήση των κατάλληλων φαρμάκων μπορεί να καταπολεμήσει ασθένειες οι οποίες παλαιότερα θεωρούνταν ανίατες. Επιπλέον έχει επιτευχθεί ένας μεγαλύτερος μέσος όρος ζωής, κάτι που στο απώτατο παρελθόν προσπαθούσαν να επιτύχουν με ελιξήρια και αποστάγματα φυτών. Η επιθυμία όμως της αθανασίας η οποία συναντάται στις παραδόσεις πολλών λαών, δεν έχει πραγματοποιηθεί.
Το κολοσσιαίο άγαλμα ενός ήρωα που δαμάζει ένα λιοντάρι, στο σημερινό Ιράκ, θεωρείται ότι αναπαριστά τον Γιλγαμές και χρονολογείται στην εποχή του βασιλιά Σαργών Β' (721-705 π.χ.) http://to-emblima.blogspot.gr/
Αιώνια ζωή;
Μπορεί άραγε να υπάρξει αιώνια ζωή; Το 1999, γενετιστές επιστήμονες ανακάλυψαν μια πρωτεΐνη η οποία καθορίζει τη διαδικασία της γήρανσης. Τα πειραματόζωα από τα οποία αφαιρέθηκε το γονίδιο που ελέγχει τη σύνθεση αυτής της πρωτεΐνης έζησαν κατά 1/3 περισσότερο. Πολλοί επιστήμονες θεωρούν πως είναι πολύ πιθανή η δυνατότητα να ζήσει ο άνθρωπος περισσότερα από 100 χρόνια. Θεωρείται βέβαιο ότι και οι πρόγονοί μας αναζητούσαν την αιώνια ζωή. Συχνά μάλιστα επινοούσαν διάφορα μαγικά ελιξήρια γι' αυτό το σκοπό. Πρέπει όμως να λάβουμε επίσης υπόψη ότι ο μέσος όρος της ζωής στο μακρινό παρελθόν ήταν πολύ χαμηλότερος από τον σημερινό. Οι άνθρωποι πέθαιναν ακόμη και εξαιτίας απλών λοιμώξεων ή σχετικά ελαφριών τραυμάτων, ενώ η παιδική θνησιμότητα ήταν ιδιαίτερα υψηλή και πολλές γυναίκες πέθαιναν στη γέννα. Σήμερα η επιστήμη έχει καταφέρει να ελέγξει αυτούς τους παράγοντες σε μεγάλο βαθμό, και με τη χρήση των κατάλληλων φαρμάκων μπορεί να καταπολεμήσει ασθένειες οι οποίες παλαιότερα θεωρούνταν ανίατες. Επιπλέον έχει επιτευχθεί ένας μεγαλύτερος μέσος όρος ζωής, κάτι που στο απώτατο παρελθόν προσπαθούσαν να επιτύχουν με ελιξήρια και αποστάγματα φυτών. Η επιθυμία όμως της αθανασίας η οποία συναντάται στις παραδόσεις πολλών λαών, δεν έχει πραγματοποιηθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου