0 «άνθρωπος των πάγων»
Ο νεολιθικός άνθρωπος που ανακαλύφθηκε σε βαθιά κατάψυξη το 1991 στη μεθοριακή περιοχή Αυστρίας-Ιταλίας έδωσε πλούσιο υλικό στους μελετητές από όλο τον κόσμο, που τον νεκροτόμησαν.
Στις 19 Σεπτεμβρίου 1991 το ζευγάρι Σίμον, που είχε πάει για ορειβασία στην περιοχή Άτσταλερ των Άλπεων, βρήκε σε μια λιμνούλα μισολιωμένου πάγου το γυμνό πτώμα ενός άνδρα, του οποίου εξείχαν μόνον οι ώμοι και το κεφάλι. Το εύρημα, που αρκτικά θεωρήθηκε ότι έπρεπε να είναι το κουφάρι ενός ορειβάτη χαμένου τον 19ο αιώνα, αποδείχτηκε σύντομα ανυπολόγιστης παλαιοντολογικής αξίας: ο ύψους 1.58 άντρας είχε ζήσει πριν από 5300 χρόνια, στη Νεολιθική Εποχή, και από κάποιο ατύχημα είχε βρεθεί με υπερβολικό κρύο στο βουνό και είχε ξεπαγιάσει. Χάρη σ' έναν ευνοϊκό συνδυασμό γεωγραφικών και κλιματολογικών συνθηκών, η ίδια η Φύση έθεσε μετά τον θάνατό του σε λειτουργία έναν μηχανισμό ταρίχευσης, διατηρώντας επί αιώνες τη βάρους μόλις 15 κιλών μούμια σε άριστη σχεδόν κατάσταση κάτω από το άτριχο φαιόμαυρο δέρμα της που είχε γίνει σαν πετσί. Ακόμα και πολλά από τα εσωτερικά όργανα και μέρος της μυικής μάζας είχαν διασωθεί. Τέσσερις μέρες μετά την ανακάλυψή του ο «άνθρωπος των πάγων» κειτόταν στο τραπέζι του ιατροδικαστικού Ινστιτούτου του πανεπιστημίου του Ίνσμπρουκ. Κι εκεί, οι ειδικοί καταπιάστηκαν αμέσως με τη συντήρησή του, μιας και είχε ήδη αρχίσει να παρουσιάζει κάποια πρώτα σημάδια μούχλας. Συγχρόνως συνέρρεαν στο ινστιτούτο δεκάδες επιστήμονες απ' όλο τον κόσμο, για να μελετήσουν τη νεολιθική μούμια και να «αναπλάσουν» τη φορεσιά της και τα όπλα της. Η μελέτη του «ανθρώπου των πάγων» προγραμματίστηκε εκτεταμένη, γι' αυτό και πλήθος ειδικευμένα εργαστήρια απ΄ όλη σχεδόν την Ευρώπη ζήτησαν και πήραν δείγματα από τον εγκέφαλο, τους λεμφαδένες, τα οστά και το αίμα του, ώστε να βοηθηθεί η έρευνα της ιστορίας του ανθρώπινου γένους και να εξαχθούν όσο το δυνατόν περισσότερα ασφαλή συμπεράσματα. Στα 1993 ο Αμερικανός επιστήμονας Τζον Γκερτς «αναδημιούργησε» με τη βοήθεια ενός συναδέλφου του, του Μουσείου Φυσικής ιστορίας του Ντένβερ στο Κολοράντο, το πρόσωπο του μακρινού προγόνου μας. Το εγχείρημα αυτό έγινε βάσει μιας σειράς 700 τμηματικών απεικονίσεών του κρανίου του, που είχαν ληφθεί με τομογράφο στη διάρκεια 750 ωρών λεπτότατης εργασίας. Η μελέτη του κρανίου χρησίμευσε έτσι ως «οδηγός» για να σχεδιαστεί το πρόσωπο. Οι ανθρωπολόγοι και οι παλαιοντολόγοι, όπως ήταν φυσικό, αναζήτησαν στην περιοχή των Άλπεων όπου είχε ανακαλυφθεί το αρχικό εύρημα, και άλλα στοιχεία. Και πράγματι, στις 17 Αυγούστου 1992 βρήκαν εκεί ένα νύχι καθώς και αρκετές μυικές ίνες. Βρήκαν επίσης ένα σκούφο από προβιά ζώου. Το πιο ενδιαφέρον όμως, συνέβη το 1994, όταν οι επιστήμονες του πανεπιστημίου του Ίνσμπρουκ κατόρθωσαν να διαπιστώσουν ότι ο «άνθρωπος των πάγων» έπασχε από διαβήτη!
Ανθρωπολογικά ευρήματα του εικοστού αιώνα
Άνθρωπος του Νεάτερνταλ 1909
Στη Γαλλία, κοντά στη Λα Φερασί, ανακαλύπτεται το κρανίο ενός απευθείας προγόνου του Χόμο Σάπιενς. Κατά τους εμπειρογνώμονες έχει ηλικία 50.000 ετών.
Άνθρωπος του Πεκίνου 1927
Στη σπηλιά Ζουκουντί, σε μικρή απόσταση από το Πεκίνο, έρχεται στο φως το κρανίο ενός ανθρωποειδούς, ενός Χόμο Ερέκτους που έζησε πριν από 1 περίπου εκατομμύριο χρόνια. Στην Αφρική, είναι αποδεδειγμένο, ότι το είδος υπήρχε ήδη προ 1,8 εκατομμυρίων ετών.
Ανθρωποειδή του Κοόμπι Φόρα 1969
Στη χερσόνησο Κοόμπι Φόρα της Κένυας οι επιστήμονες βρίσκουν απομεινάρια 150 ανθρωποειδών, ηλικίας τουλάχιστον 1,5 εκατομμυρίου ετών. Πρόκειται για ευρήματα αξεπέραστα μέχρι σήμερα από πλευράς αριθμού, παλαιότητας και πολυμορφίας.
«Λούση» 1974
Ο Αμερικανός παλαιοντοανθρωπολόγος Ντόναλντ Γιόχανσον ανακαλύπτει στην Αιθιοπία τον σκελετό ενός θηλυκού αυστραλοπίθηκου (australopithecus afarencis), που τον βαφτίζει «Λούση». Πρόκειται για τον τελειότερα μέχρι σήμερα διατηρημένο προάνθρωπο.
Χόμο Ερέκτους 1975
Η ανακάλυψη στο Κοόμπι Φόρα και ενός εξαιρετικά καλοδιατηρημένου κρανίου του πλάσματος Χόμο Ερέκτους κάνει αίσθηση στον επιστημονικό κόσμο, αφού υπολογίζεται ότι πρέπει να είναι κάπου 1 εκατομμύριο χρόνια αρχαιότερο από του Ανθρώπου του Πεκίνου.
«Γιάνγκ Μπόι» 1984
Οι Καμόγια Κιμέου και Ρίτσαρντ Λίκι βρίσκουν συν Κένυα τον σχεδόν ανέπαφο και πλησιέστερο έως τοτε σκελετό ενός δεκάχρονου Χόμο Ερέκτους. Ο «Young Boy» - «νεαρό αγόρι» (1,6 εκατομμυρίου ετών) είναι το αρχαιότερο δείγμα Χόμο Ερέκτους που υπάρχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου