Ο θαυμαστός κόσμος της τέταρτης διάστασης

Μια τρισδιάστατη εικόνα που δημιουργείται με τη βοήθεια της τεχνολογίας λειζερ, ένα ολόγραμμα δηλαδή, χρησιμεύει ως μοντέλο για μια νέα αντίληψη του κόσμου, το οποίο θα μπορούσε να εξηγήσει πλήθος μυστήριων φαινομένων. Ο φυσικός Ντέιβιντ Μπομ (1917-1992) και ο νευροφυσιολόγος Καρλ Πρίμπραμ θεωρούν ότι ο εγκέφαλος μας, αλλά και ολόκληρο το σύμπαν, λειτουργούν σαν ολόγραμμα. Εάν τεμαχίσει κανείς ένα ολόγραμμα σε χιλιάδες μικρά τμήματα, οι πληροφορίες που περιέχονται σε αυτά δεν χάνονται. Έτσι, κάθε τμήμα εμπεριέχει το σύνολο των πληροφοριών. Κατά συνέπεια, σύμφωνα πάντα με τους δυο επιστήμονες, θα πρέπει για παράδειγμα, στο κύτταρο ενός βατράχου να εμπεριέχεται και η δομή του νεφελώματος της Ανδρομέδας, εάν υποθέσουμε ότι ο βάτραχος αποτελεί μέρος του σύμπαντος.                                                                                          

                                                                                               Σημαντικοί διανοητές                                                                             Ο Μπομ και ο Πρίμπρομ ανήκουν στους πλέον σημαντικούς σύγχρονους διανοητές. Κατέληξαν, ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον, στη θεωρία ότι όλα τα όντα του σύμπαντος, από τον κρύσταλλο του χιονιού μέχρι το φύλλο της βελανιδιάς και από τον πυρωμένο μετεωρίτη μέχρι τα ηλεκτρόνια, αποτελούν προβολές ενός επιπέδου της πραγματικότητας, το οποίο βρίσκεται πάνω από τη δική μας και πέρα από τον χώρο και τον χρόνο.                                                                                                                                                                           Ταλάντωση και ενέργεια                                                                     Το σύνθετο αυτό μοντέλο του ολογραφικού σύμπαντος εξηγείται ως εξής: 1. Κάθε πτυχή του σύμπαντος αποτελεί εκδήλωση της ταλάντωσης και της ενέργειας.  2. Κάθε πτυχή του σύμπαντος αποτελεί από μόνη της μια ολότητα, δηλαδή ένα συγκεντρωτικό σύστημα ολοκληρωμένης ύπαρξης και σε αυτό βρίσκονται αποθηκευμένες οι πληροφορίες για το ίδιο αλλά και για τα άλλα συστήματα. 3. Κάθε πτυχή του σύμπαντος φαίνεται να αποτελεί μέρος ενός μεγαλυτέρου συστήματος, το οποίο περικλείει τα πάντα.  4. Όπως το κάθε τμήμα του ολογράμματος εμπεριέχει το σύνολο των πληροφοριών, έτσι μπορούμε να θεωρήσουμε ότι κάθε πτυχή του απέραντου σύμπαντος έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει όλες τις άλλες πτυχές του σύμπαντος, οι οποίες εμπεριέχονται μέσα στο συνολικό ολόγραμμα.                                                                                                5. Στο ολογραφικό σύμπαν ο χρόνος δεν λειτουργεί γραμμικά. Προχθές, το χθες αποτελούσε ακόμα μέλλον. Αντίθετα, ο χρόνος είναι δυνατόν να κινείται σε πολλές διαστάσεις και κατευθύνσεις.                                                                                                                               Η πραγματικότητα των ονείρων                                                         Εάν δεχθούμε τη θεωρία των Πρίμπραμ και Μπομ, τότε κάθε άνθρωπος θα πρέπει να αποτελεί ένα μικρο σύμπαν. Για παράδειγμα οι σκέψεις μας θα δημιουργούν κατά τη διάρκεια των ονείρων αφηρημένες ολογραφικές εικόνες, οι οποίες θα κινούνται στα ισχνά στρώματα των άλλων διαστάσεων της πραγματικότητας, θα πρέπει δηλαδή να κατέχουμε δυο είδη πραγματικότητας: μια στην οποία αντιλαμβανόμαστε το σώμα μας ως κάτι συγκεκριμένο, το οποίο βρίσκεται σε ένα σταθερό σημείο του χώρου και του χρόνου, και μια στην οποία το Εγώ μας υπάρχει κυρίως ως ένα είδος λεπτής ουσίας. Με Βάση αυτήν τη θεωρία θα μπορούσαν να ερμηνευτούν παραφυσικά φαινόμενα, όπως επιθανάτιες εμπειρίες, εξωαισθητήριες αντιλήψεις και η επίδραση του πνεύματος στην ύλη.                                                  

                                                                                                            Το ολόγραμμα είναι η προβολή μιας τρισδιάστατης εικόνας. Το φαινόμενο δημιουργείται όταν μια ακτίνα λέιζερ χωρίζεται στα δυο, οπότε η μία ακτίνα αντικατοπτρίζεται από το φωτογραφημένο αντικείμενο και η δεύτερη συγκρούεται με την αντικατοπτρισμένη ακτίνα.                                                                                                                                                                           Νέα συστήματα αξιών                                                                         Επειδή η σύγχρονη συμβατική γνώση δεν επαρκεί για να συλλάβουμε το ολογραφικό σύμπαν συνολικά, οι φιλόσοφοι ζητούν ένα είδος μετά-σκέψης για να ερμηνεύσουν τον κόσμο μιας υψηλότερης διάστασης.                                                                                                                    Όσοι σκέπτονται με αυτόν τον τρόπο θα αποτελέσουν το αντίστοιχο του «μυστικιστή» (όρος με μάλλον θρησκευτική χροιά). Με βάση τις εξελίξεις των τελευταίων ετών, φαίνεται ότι βρισκόμαστε στον δρόμο προς μια νέα συνείδηση, η οποία στοχεύει σε άλλα, μη υλικά συστήματα αξιών.

Υψηλότερες διαστάσεις                                                                          Ο άνθρωπος ζει σε έναν τρισδιάστατο κόσμο, μέσα στον οποίο ο ίδιος κινείται σε δυο διαστάσεις: το πλάτος και το μήκος. Στην τρίτη διάσταση το ύψος μπορεί να φτάσει μόνο με βοηθητικά μέσα, όπως σκάλες και αεροπλάνα. Σε αυτήν κινούνται αυτόνομα μόνο τα πτηνά και τα έντομα. Η τέταρτη διάσταση αποτελεί ένα νοητικό κατασκεύασμα: οι φυσικοί και οι μαθηματικοί τη χρησιμοποιούν στους υπολογισμούς, ενώ οι μυστικιστές και οι φιλόσοφοι διαλογίζονται σχετικά με αυτήν. Θεωρητικά, υπάρχουν πολλές υψηλότερες διαστάσεις.                                                                                                                                                                                                        Μια από αυτές θα μπορούσε να είναι ο χρόνος, μια άλλη η καμπυλότητα του διαστήματος και μια άλλη ίσως να μας οδηγεί μέσα από μια μικρή οπή σε ένα παράλληλο σύμπαν. Κάποιοι διανοητές θεωρούν ότι υπάρχει μια τέταρτη διάσταση, στην οποία υπάρχει καμπυλότητα του χώρου και ο χρόνος ακολουθεί πορεία προς τα πίσω. Όσο αλλόκοτη κι αν ακούγεται αυτή η θεωρία, αποτελεί μέρος αναγνωρισμένων επιστημονικών ερευνών, όπως της θεωρίας της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν, τη θεωρία δηλαδή της φυσικής για τη δομή του χωροχρόνου, η οποία μαζί με τη θεωρία των κβάντα ανήκει στις σημαντικότερες θεωρίες της φυσικής του 20ού αι.      http://to-emblima.blogspot.gr/